De foto en zijn verhaal (12)

foto Geert van Erven

foto Geert van Erven

Nee, de directie van PSV kan de ballen er zelf niet in schieten. Of in dit specifieke geval wenselijker: ze tegenhouden. En voor de trainer geldt dat evenzeer. Is een trainer/coach afhankelijk van zijn materiaal? Deels, want tovenaars bestaan niet.  ‘Van renpaarden kun je geen luxepaarden maken’, heet het echter vaak in jargons. Kort door de bocht? Best wel.

Als een topcoach werd Dick Advocaat afgelopen zomer gepresenteerd door PSV. De club moest hoe dan ook kampioen worden – want cashen met het oog op deelname aan het hoofdtoernooi van de Champions League – en daartoe heb je topcoaches nodig. Euhh, okay…  Maar wat is dan een topcoach? Iemand die veel prijzen gewonnen heeft, ongeacht hoe? Maakt niet uit hoeveel het gekost heeft of op weg er naar toe eventueel nog moet kosten? Maakt niet uit hoe er gespeeld wordt, want maar één ding telt en dat is winnen?

Nee, PSV heeft – los van Hiljemark – geen tussentijdse investeringen gedaan. En ja, voor de al tijden verguisde Manolev werd geen vervanger gehaald. Tja, dat moeten jullie het zelf maar weten… Dat zei topcoach Advocaat niet, maar er is niet zo heel veel fantasie voor nodig om te veronderstellen dat hij het wel gedacht heeft. Is dat fout van Advocaat? Nee, want zo werkt hij nou eenmaal. Als club zijnde weet je wie je met Advocaat is huis haalt. Een trainer die uitsluitend en alleen geïnteresseerd is in succes op de korte termijn.

Conservatief

Stel dat Advocaat wel geslaagd was in zijn missie. Was hij dan die topcoach? Of is hij dat nog steeds? Een goeie trainer/coach maakt zijn spelers beter. Of – in het geval van PSV wellicht meer van toepassing – laat ze beter samen spelen. Een goeie trainer/coach beïnvloedt wedstrijden door, indien de omstandigheden daar aanleiding voor geven, rake  wissels c.q. omzettingen. Advocaat, conservatief in denken en doen, heeft daar – mild uitgedrukt – geen gelukkige hand in. Denk daarbij recentelijk alleen maar aan Feyenoord-PSV en Roda-PSV.

Dick Advocaat heeft prijzen gewonnen, dus hij zal volgens de alom geldende criteria wel een topcoach zijn. Maar is een werkelijke topcoach niet een persoon die zijn team een ontwikkeling laat doormaken? En is dat niet veel verstandiger (en uiteindelijk dus lucratiever) on the long run? Een team plus de elftallen binnen de club die daarachter zitten die herkenbaar zijn door de hand van? Zoals dat straks zou kunnen met Phillip Cocu aan het roer. PSV: geef die man de tijd. Leg het accent op de voetbalinhoudelijke kant van het verhaal. Op het pure voetbal, dat wint namelijk altijd. Geef de jeugd daadwerkelijk kansen. Stop met jij-bakken. Heus, het kan. Vele ingrediënten zijn reeds aanwezig. Btw, was Cocu niet de (voetbal)maat van Frank de Boer..?

Be Sociable, Share!