foto Marcel Bonte ImageXL

De geur van vers gemaaid gras. Een strak matje, uitdagend lonkend. Het liefst onder een zonnetje, graadje of 20 en bij voorkeur nadat er in de ochtend eerst een regenbui overheen is gegaan. Wat is er mooier dan een lage wreeftrap die nog even het kortgeschoren gras aanraakt, waardoor de bal wat extra vaart meekrijgt?

Ben je een vastgeroest romanticus en/of een ouwe lul als je niets hebt met kunstgras?  Want wat als die natuurgrasmat tussen november en april een heel andere aanblik en vooral kwaliteit heeft, zeggen de pragmatici. Niet onterecht, want wat verkeren vele natuurvelden na de winterstop vaak in een erbarmelijke staat. Veredelde knollentuinen zijn het dan dikwijls, waarop bijvoorbeeld fatsoenlijk positiespel zo goed als ondoenlijk is.

In de kern is dat echter wel de basis van competitievoetbal. Het seizoen loopt van het vroege najaar tot en met het voorjaar. Om kunnen gaan met de in die periode geldende omstandigheden is (was) een wezenlijk onderdeel van de competitie. Wie herinnert zich nog het RKC in de jaren negentig onder leiding van trainer Leo van Veen. De sluwe vos gaf de gemeente Waalwijk destijds eens de opdracht het maaien achterwege te laten in de week voorafgaand aan een thuiswedstrijd tegen de tikkers van Ajax. Niet netjes, nee. Maar de actie had ook wel iets grappig ondeugends.

Wie kan zich het moment nog voor de geest halen dat Jurrie Koolhof dacht gescoord te hebben nadat hij de bal langs de doelman had geschoven en alvast juichend wegliep? Om vervolgens achteromkijkend verbijsterd te moeten constateren dat de bal vlak voor de doellijn was blijven steken in de modder. Kijk, zullen de voorstanders van kunstgras zeggen, daar hebben we nu dus geen last meer van. Da’s waar. Maar als straks in pak hem beet 2017 alle clubs zijn voorzien van vloerbedekking is het eenheidsgehalte in de schuifpartijen nog groter geworden. En het verrassingselement omgekeerd evenredig nog verder uitgebannen.

Robotvoetbal

Ondertussen is een flink aantal clubs gezwicht voor de kuststof grassprieten. Zo voetballen vanaf augustus onder meer FC Den Bosch, Helmond Sport en FC Oss voortaan op deze ondergrond. De werkzaamheden daarvoor zijn in volle gang. Met de kanttekening dat FC Den Bosch het veld eerst en vooral aanlegt als compensatie voor het verdwijnen van het huidige trainingscomplex aan de Jan Sluyterstraat en het bij FC Oss onderdeel uit maakt van de plannen met de talentencampus. Commercie!

Fotograaf Marcel Bonte legde de drie aanvallers vast die Oss onlangs contracteerde: Jonathan Opoku, Danny van den Meiracker en Jorzolino Falkenstein. De donkere wolken boven het Frans Heesen Stadion geven het totale beeld een speciale, haast onheilspellende dimensie. De relatie tot kunstgras in deze is voor hen die dit als zodanig willen interpreteren. Leve de vooruitgang en alvast welkom in het robotvoetbal 2.0!

Be Sociable, Share!

•