Door Marc Lammers, zelfstandig ondernemer (zie www.marclammers.nl) en voormalig bondscoach van het Nederlands dameshockeyteam

‘In 2008 stopte ik na het behalen van Olympisch goud als coach van de Nederlandse hockeydames. Het was tijd voor nieuwe uitdagingen. En die zijn er altijd! Als je daar open voor staat en als je ze ziet. Of beter gezegd: wilt zien. ‘Out of the box thinking’ is meer dan een gelikte marketingterm. Als zelfstandig trainer en adviseur probeer ik een andere manier van benadering, een andere manier van denken los te maken bij wie het maar wil horen. Of dat nou in de sport is, in het onderwijs of in het bedrijfsleven. Er zijn namelijk heel veel raakvlakken wat dat betreft.

Teveel ligt de focus bij (sport)mensen op iets wat niet goed is. Kijk bijvoorbeeld naar hoe wij reageren als een kind thuiskomt met een rapport. We gaan het rijtje af, op zoek naar eventuele onvoldoendes. ‘Oh, je moet van die 4 een 6 proberen te maken’. Terwijl die paar zevens of achten slechts voor kennisgeving worden aangenomen. Waarschijnlijk heeft dat te maken met de calvinistische inslag van ons Nederlanders. Ik ga nu met de billen bloot. In de eerste periode van mijn bondscoachschap werden we vaak tweede. Achteraf gezien is dat een beetje mijn schuld geweest. Ik was veel te veel gefocust op wat mijn speelsters niet goed deden. Met Sylvia Karres als exemplarisch voorbeeld. Zij had moeite met haar backhandaanname. Ik legde daar in teamverband zo de nadruk op, dat de medespeelsters van Sylvia op een gegeven moment niet meer wisten waar ze haar in de cirkel moesten aanspelen. Terwijl Sylvia heel veel andere kwaliteiten bezat, sloop er onzekerheid in. Bij haar zelf en bij het team. Fracties van seconden die ons vermoedelijk de eerste plaats kostten.

De roze olifant heb ik dat fenomeen genoemd. Zeg tegen iemand dat hij niet aan een roze olifant moet denken. Wat krijg je dan? Dat er dus wel aan gedacht wordt. Denk niet aan degradatie, denk niet aan verliezen. Als je dat zegt, spookt dat geheid wèl door de hoofden.  Door te focussen op hetgeen je niet wilt, bereik je dus het tegenovergestelde. Dat was een eyeopener voor mij. Bewust het bekwame toepassen, daar kwam het op neer. Het resultaat? In 2006 werden we wereldkampioen. Karres werd topscorer en maakte 5 van de 7 goals met tip-in, haar sterkste wapen.

Iedereen heeft wel een handicap. Maar iedereen heeft ook een bepaalde gave of misschien wel gaven. Wanneer een persoon dyslectisch is, betekent dat aan de andere kant meestentijds dat hij of zij excelleert in creativiteit. Einstein was ook dyslectisch, maar dat compenseerde hij met andere dingen. Belangrijk is dus dat we ons concentreren op wat we goed kunnen. Met name in de sport erg belangrijk, want vertrouwen is de basis. Dus om van die 4 een 6 te maken, is geen verkeerd streven. Maar nog belangrijker is het om van die 8 een 10 te maken. Onderscheidend zijn. En als die manier van denken en benadering wordt toegepast binnen een team, kan het niet anders dan dat het team daar in totaliteit beter van wordt. Bewust aan het bekwame werken en daardoor onbewust het bekwame toepassen.’

Be Sociable, Share!

•