Het is 2008. DHV viert haar 75-jarig bestaan. Maar het is een jubileum met zorgen. Hoe lang kan de club nog een representatief eerste elftal op de been brengen? Door het geringe aantal jeugdspelers is van doorstroming geen sprake. Het merendeel van de spelers van het vlaggenschip loopt op de laatste benen en wil de kicksen onderhand weleens aan de wilgen hangen. Seizoenenlang bikkelen in de kelder van de 4e klasse heeft zijn tol geëist. Het wel en wee van DHV. Een kijkje achter de schermen van een dorpsclub, deel 7.

Afgelopen zaterdag was een mooie dag in het ambitieuze Zevenbergschen Hoek. Het was een drukte van belang op sportpark Den Hoekschop tijdens de enige echte Westhoek-derby in de derde klasse B. DHV had alles uit de kast getrokken om het de bezoekers naar de zin te maken. Een heuse biertent, een deejay, live muziek, ballenjongens, een ontvangstcomité en een programmaboekje. En niet zonder resultaat. Het was gezellig druk tot in de late uurtjes, mede dankzij de 3-2 winst van de thuisclub.

Zoals eerder gememoreerd is de voorzitter de belangrijkste aanjager binnen de club DHV. Hij is onder andere hoofdsponsor, lid van de stichting Accent, jeugdtrainer, leider van het eerste elftal en regelneef voor dit soort activiteiten rondom belangrijke wedstrijden. Door een aantal schorsingen en blessuregevallen zat hij zaterdag ook nog eens op de bank. Een kwartier voor tijd, bij een 3-0 stand, gunde de trainer hem als invaller de gelegenheid om de sfeer van de kraker binnen de lijnen te proeven. Toen SEOLTO plots terug kwam tot 3-2 draaide de trainer dat echter snel om. Hij offerde de in de spits spelende veertiger drie minuten voor tijd voor een extra stofzuiger op het middenveld om de opgelaaide dadendrang van de Zevenbergenaren te stoppen. De alleskunner was hier niet blij mee. Na twee nederlagen was een maximaal resultaat echter erg belangrijk voor de jonge ploeg en bovendien, een overwinning op grote broer SEOLTO telt in de gemeente Moerdijk.

Opmerkelijk

Er zijn intussen wel wat gesprekken nodig geweest om de lucht weer te klaren tussen hoofdtrainer en voorzitter/speler, maar alle plooien lijken weer gladgestreken. Opmerkelijk en het vermelden waard: alhoewel de strijd op het veld op het scherp van de snede  werd uitgevochten,  bleven de meeste SEOLTO-spelers na afloop gezellig wat drinken met hun overwinnaars. Zoals het eigenlijk altijd zou horen… Tekst John de Does

Be Sociable, Share!

•