Fysiek en mentaal heeft Marijke van Heeswijk (foto) al heel wat pijnen moeten doorstaan. De keepster van Breda Dames 1 is echter een onvervalste bikkel. Schouder uit de kom? Dan duw ik die toch zelf terug met behulp van de doelpaal. De tik die Van Heeswijk een paar jaar geleden opliep, toen ze vanwege die schouder een uitnodiging van HC Den Bosch moest afwijzen, is de Boxtelse ook te boven.

Inmiddels is MEP niet meer het MEP dat het geweest is. Maar in de tijd dat de dames van die Boxtelse hockeyclub meedraaiden in de overgangsklasse, was Marije van Heeswijk een aanstormend talent. Als 18-jarige maakte zij al deel uit van de selectie en keepte daadwerkelijk een aantal duels op dat niveau. De scouts van Den Bosch hadden dat in de smiezen. Of Van Heeswijk trek had in een overgang naar de Oosterplas? Vroeger, dus in dit geval nog niet heel lang geleden, droomde Van Heeswijk over Oranje. “Maar wat graag zou ik naar Den Bosch zijn gegaan. Toen begonnen echter de problemen met die schouder. Deels door het vele duiken, maar ook omdat het blijkbaar in de genen van onze familie zit. Dus moest ik Den Bosch afzeggen. Tot mijn grote spijt, want één van de jonge keepsters die ze toen aantrokken, speelt daar nu in Dames 1. Ik weet zeker dat ik een serieuze kans had gemaakt.”

Dat verhaal heeft Van Heeswijk een plaats gegeven en het afgesloten. Zegt ze. Tegenwoordig concentreert ze zich op haar studie aan het Lyceum voor Grafische Vormgeving en op hockeyclub Breda. Breda? “Erik Verzijden komt uit Boxtel en werd coach van Breda. Hij kende mij natuurlijk en vroeg of ik mee wilde. We pendelen nu samen op en neer.” De goalie heeft haar draai gevonden in Breda. “Ik ben goed ontvangen. Geen problemen gekend met concurrentie, en zo.” In het eerste seizoen pakten de dames de titel in de eerste klasse. Dit jaar loopt het in de overgangsklasse minder soepel. Van Heeswijk heeft weinig invloed op de prestaties gehad, want vanwege die vermaledijde schouder kwam ze voor de winterstop pas twee keer in actie. “Ik kon voor mijn gevoel wel spelen, maar bij de club vonden ze me niet fit genoeg. Achteraf hebben ze misschien wel gelijk gehad. Actieve rust heeft mij goed gedaan. Die schouder zal altijd een kwetsbare plek blijven, maar met behulp van fysiotherapie zijn de spieren rondom het gewricht sterker geworden en zal ik per saldo minder last hebben.”

Be Sociable, Share!

•