In sportend Breda geniet Hubert Baardemans vooral bekendheid vanwege zijn verleden als contractspeler van NAC Breda en als voetballer van het succesvolle Baronie uit de jaren ‘90. De nu 44-jarige controller (en toekomstige businessunit directeur) van professie begeeft zich echter al een flinke tijd in het hockeywereldje. Wat via zijn dochters begon vanuit een puur vaderlijke achtergrond is inmiddels uitgemond in een spilfunctie binnen Push als het gaat om de poot Tophockey. “Zelf op het veld staan, blijft toch het leukst. Ik moet eerlijk toegeven dat het gras onder mijn voeten steeds meer begint te kriebelen. Ik sluit niet uit dat ik ooit als trainer/coach voor een groep sta. Van een hockeyteam, ja.”

Eén van zijn belangrijkste taken bij Push is het aansturen van een groep mensen die verantwoordelijk is voor de poot tophockey van de Bredase club, zoals Heren- en Dames 1 en de jeugdopleiding. “Met ruim 1400 jeugdleden alleen al beschikt Push over één van de grootste jeugdafdelingen van Nederland. Je kunt je voorstellen dat het voor al die vrijwilligers een enorme klus is om het hele proces in goede banen te leiden. Wat betreft de bovenste laag van zowel senioren als jeugd is het op zich al topsport om telkens voor een sluitende begroting te zorgen”, spreekt Baardemans uit ondervinding.

Push wil er zijn voor de breedtesporters, maar is aan de andere kant ook ambitieus. “Ons doel is om met zowel de mannen als de vrouwen op het hoogste niveau te acteren. Waarbij wij overigens de basisgedachte hebben om te zorgen dat circa 75% van de hoogste heren- en damesselectie voort komt uit eigen gelederen. Vandaar ook dat Push enorm investeert in de jeugdopleiding. Met gericht spelers en speelsters halen proberen wij voor versterking te zorgen”, weet Baardemans, die in dat hele proces diverse hobbels op het pad vindt. “Twee jaar op rij hebben wij met Dames 1 net de boot gemist. En dan komt het moment, dat de beteren – die ook hun ambities hebben – elders gaan kijken om hun sportieve doelen te verwezenlijken. Zolang Push niet in de hoogste klasse acteert, is dat nu een beetje het lot van de club.”

Met oud-NAC voetbalt hij nu en dan nog een wedstrijdje en de thuiswedstrijden van de eredivisionist mist hij zelden, maar Baardemans geeft toe dat hij tegenwoordig vaker op een hockeyterrein te vinden is. Desgevraagd zegt Baardemans inmiddels enige kijk op het spel hockey te hebben. “Soms maakte je de fout hockey te vergelijken met voetbal. Tot op zekere hoogte kan dat ook. Ik doe zelf tegenwoordig een poging tot hockey in Veteranen D en dan merk je aan den lijve hoe belangrijk een technische basis is. In het voetbal kun je fysiek best veel compenseren, maar dat is in het hockey een stuk minder. Hoewel ik uit gesprekken met onze adviseur Herman Kruis opmaak dat het hockey in de landen om ons heen steeds fysieker wordt. Ik heb serieus overwogen om bondsscheidsrechter te worden, omdat ik me ergerde aan de arbitrage. Sport is emotie en ik vind dat je tot op bepaalde hoogte best weleens wat mag roepen. Dat is in het hockey not done. Uiteindelijk kostte die cursus me toch teveel tijd in combinatie met Push, mijn baan en mijn gezinsleven. Toch fluit ik regelmatig een wedstrijdje, hoor. Leuk om te doen en nuttig om mezelf meer facetten van de hockeysport eigen te maken. Overigens vind ik dat clubs beter moeten nadenken over de aanstelling van scheidsrechters voor wedstrijden van de topjeugd. Te vaak zie je daar niet capabele arbiters fluiten.” Over niet al te lange tijd wil Baardemans dus zijn bestuurlijke functie neerleggen en zich puur op het spel gaan richten. “Ik denk dat ik als trainer/coach nog best een toegevoegde waarde kan hebben.”

Zie ook Hockeyjournaal West Brabant

Be Sociable, Share!

•