Verlengstuk
Als één sport open staat voor vernieuwing en doorontwikkeling is dat hockey. Bijvoorbeeld op het gebied van mental coaching. Nick Isbouts uit Vlijmen heeft zich – geïnspireerd door ervaringen vanuit het bedrijfsleven – gespecialiseerd op dat vlak. De 59-jarige ex-hockeyer begeleidt inmiddels een aantal tophockey(st)ers en werkt ook met spelers van de hockeyclubs MOP en HC Den Bosch. Vanaf volgend seizoen zet Isbouts ook een stap in de conservatieve wereld van de voetballerij en gaat hij Hans Lathouwers bij Emplina ondersteunen.
Isbouts fungeerde als coach in onder andere Italië, waar hij Cernusco onder zijn hoede had, net voordat Marc Lammers er kwam. Bij Lorenzoni Bra was Isbouts de voorganger van Eric Verboom. “Als reguliere coach van hockeyteams weet ik vanuit de praktijk dat het als lastig kan worden ervaren indien mensen zich gaan bemoeien met het sportspecifieke gebeuren. Maar dat is dus wat ik pertinent niet ga doen. Ik tracht puur als een verlengstuk van de trainer te fungeren. Na mijn eventuele komst ben ik aanvankelijk – op de achtergrond – nadrukkelijk aanwezig omdat ik persoonsgerichte informatie wil verzamelen. Naar gelang de situatie pak ik vervolgens individuele mensen op, maar na een periode van zes tot acht weken moet het proces in grote lijnen gepiept zijn. En zal mijn inbreng in het vervolg nog slechts van incidentele aard zijn als daartoe aanleiding is.”
Waar ligt de grens tussen het terrein van de mental coach en die van een psycholoog? “Goeie vraag. Dat is een punt waar ik me terdege van bewust ben en ook uiterst omzichtig mee omspring. Uiteraard heb ik daarin connecties en zal niet schromen mensen door te verwijzen. Maar dan heb je het echt over incidentele gevallen. Het geeft me een kick om mensen ‘beter’ te maken. Dat je constateert dat sporters beter in hun vel zitten en beter functioneren in het teamgebeuren.” Mooie woorden, maar hoe werkt zoiets dan in de praktijk? “Meestal stel ik als eerste vraag: wat is je agenda? In de hedendaagse maatschappij mondt het vaak uit in rennen en vliegen. Wanneer en hoe worden rustmomenten gepakt? Of worden die überhaupt gepakt? Door het jachtige 24-uurs klimaat gaan wij mijns inziens nogal eens voorbij aan simpele maar oh zo essentiële zaken in het leven. Als die mentale arbeid-rust verhouding is geregeld kijk ik pas naar specifieke zaken zoals concentratie, het controleren van de wedstrijdspanning en andere mentale vaardigheden. Ik heb de arrogantie om te stellen dat ik een bijdrage kan leveren aan betere sportprestaties zonder daarbij de eindverantwoordelijken voor de voeten te lopen.”