‘Goh, wat waren we er dichtbij’
Als dat fluitje eenmaal is gegaan, ondergaat Miguel Peragon een metamorfose. Dan verandert die vriendelijke, open knaap in een …. Ja, in wat eigenlijk. Een bulldozer? “Ze noemen me hier weleens een murderer. Ik speel tot op het randje, soms erover. Ik zoek grenzen. Die van de scheidsrechter, die van mijn tegenstanders. Maar nooit zal ik iemand bewust een schop geven. Mijn intenties zijn zuiver, ga altijd voor de bal”, verzekert Miguel Peragon, net nadat hij de spelers van Deurne in de kleedruimte persoonlijk gefeliciteerd heeft met de overwinning. Lees meer>>