‘Emoties horen erbij, fatsoensnormen ook’
Een conflict tussen de trainer en de speler mondde uit in een patstelling tussen de trainer en het bestuur van de club. “Vrijdagavond had ik de beslissing al genomen om puur uit principe te stoppen. Ik verzocht de leiding of ik de wedstrijd op zondag ‘gewoon’ kon doen en daarna mijn afscheid aan te kondigen. ” En zo zat Johan Gabriëls die dag voor ’t laatst op de bank bij Unitas Gorinchem.
Dat Gabriëls na dit seizoen zou stoppen bij de zondagtweedeklasser was al langer bekend. Vanwaar deze keuze, wat was er loos? “Laat ik voorop stellen dat het pijnlijk is als je op niet sportieve gronden voortijdig eruit stapt. We hebben de kans om de nacompetitie te bereiken volledig in eigen hand. Maar soms is het nodig om op je strepen te staan. Ik had een conflict met een speler. Niels den Haan, ja. Niet voor de eerste keer en daar hebben we diverse keren over gesproken. Op een gegeven moment is de maat echter vol. Wat? Openlijk in woord en gebaar afgeven op medespelers en de staf. ‘Ik ben een winnaar’, luidde zijn verklaring. Emoties horen erbij, maar fatsoensnormen ook. En die waren ruimschoots overtreden. Ik was er klaar mee en een deel van de groep trouwens ook.”
Gabriëls schorste de aanvaller disciplinair tot en met het einde van het seizoen, maar tot zijn verbazing wilde de clubleiding de straf naar drie duels terugbrengen. “Ja, en dan gaan ze op mijn stoel zitten, hè. Dat kon ik niet over mijn kant laten gaan. Op een overigens van beide kanten rustige manier hebben we daar over gesproken, maar we kwamen er niet uit. Als je er dan over gaat nadenken waarom het bestuur tot die stap wilde overgaan, kun je eigenlijk alleen maar politieke motieven bedenken. Niels, die trouwens mijn beste aanvaller was, blijft bij Unitas. En zijn broer komt na de zomer ook, net als een vriend van hem…”
Zaterdag of zondag
Met nogal wat spelers uit Breda en de regio Dordt die voornamelijk via zijn netwerk werden binnengehaald, heeft Unitas onder Gabriëls – ondanks dat huidige periodeperspectief – na bijna drie seizoenen niet gebracht wat er vooraf van verwacht werd. “Met name vorig jaar had het moeten gebeuren. Toen bleken Halsteren en DOSKO helaas toch te sterk. Ik loop nergens voor weg, maar je moet anderzijds ook begrijpen dat Unitas geen makkelijke club is. In een streek waar het zaterdagvoetbal regeert. Met een tweede elftal dat eigenlijk een bierteam is. Met talentvolle A1-junioren die als puntje bij paaltje komt veelal voor de zaterdagafdeling kiezen. Ik roep ook al langer dat de club wat dat aangaat een duidelijke keuze moet maken. Zaterdag of zondag en niet en. Maar goed, dat is niet meer aan mij.”
De Bredanaar is met een andere collega de belangrijkste kandidaat om de opvolger van Henk van de Langenberg te worden bij TSC. “Ik ben daar nog steeds in de running, ja. Binnenkort hoor ik meer. De B-jeugd van NAC? Daar is wel over gesproken en is ook nog niet afgeketst, maar het aanvangstijdstip van de trainingen om 16 uur komt mij wat betreft mijn werk niet goed uit. Sabbatical? Dat denk ik niet. Ik blijf hoe dan ook wel aan de slag. TSC zou perfect zijn. Ik heb daar vroeger nog gespeeld zelfs.”