Het is en blijft een mooi initiatief, dat jaarlijks terugkerend Oude Garden Toernooi. Een soort van reűnie voor voormalige profvoetballers die in een redelijk ongedwongen sfeer herinneringen ophalen en tussen de bedrijven door een balletje trappen. Alhoewel, zo constateerde PSV-captain Stan Valckx bij het in ontvangst nemen van de eerste prijs, het er deze keer minder gezapig aan toeging dan hij de laatste jaren gewend was. “Door de verjonging die heeft plaatsgevonden.”

Dat Vitesse met Nicky Hofs aantrad, was inderdaad opmerkelijk. Maar generaal was het toch echt vooral de spreekwoordelijke kleur grijs die de boventoon voerde. Zoals het eigenlijk ook hoort. Met oud-NAC als lichtend voorbeeld. Bij de opening van het toernooi in de kantine van gastheer vv Bavel kreeg Hans van den Dungen de lachers op zijn hand met enkele kwinkslagen. Zoals bijvoorbeeld de opmerking dat een klein prijsje voor de topscorer van het toernooi beschikbaar was,  met een blik op de joekel van een beker recht voor zich waar hij amper overheen kon kijken. Typische voetbalhumor, net als de twee liedjes die de Bredenaars op deze ochtend al inzetten. Tja, aan gezelligheid nooit een gebrek in het Bredase. Wat er ook gebeurt. Voetbal is tenslotte ook maar ’n spelletje.

Nou, als dat fluitje eenmaal geklonken heeft… Met een resultaat tegen FC Den Bosch was NAC met onder meer de tandem Pierre van Hooijdonk/Ton Lokhoff van plan de basis te leggen voor het bereiken van de allerlaatste wedstrijd van de dag. Dus was de uiteindelijke 0-0 een streepje door de rekening. Sterker, dat tikkie kwamen ze niet meer te boven. Hetgeen naderhand in de derde helft overigens geen invloed had op de ambiance, inclusief de gele jongens met de witte kragen.

Verouderingsproces

PSV werd dus winnaar door in de finale met 1-0 van Den Bosch (zie foto) te winnen. Doelpunt Gilles de Bilde op aangeven van Geoffrey Prommayon, zo’n beetje de fitste speler van het hele toernooi. Het was de enige treffer die Guido van de Kamp deze dag moest incasseren. De bijna 50-jarige doelman op wie het verouderingsproces maar geen vat lijkt te krijgen. In Nederland is Van de Kamp onder het grote publiek geen naam die beklijft. Te lang bleef hij destijds bij FC Den Bosch hangen als tweede man achter Jan van Grinsven, die zoals gebruikelijk trouwens als veldspeler van oud-FC deelnam aan het toernooi. In Schotland is Van de Kamp een heel stuk bekender. Wat heet, bij Dundee United na het winnen (1-0 tegen Glasgow Rangers) van de Schotse Cupfinal zelfs een ‘Legend’. “21mei 1994, die datum staat voor eeuwig op mijn netvlies gebrand. En op dat van de Dundee United-fans”, weet Van de Kamp, die Van Hooijdonk (ex-Celtic) nog even fijntjes onder de neus wreef dat die nog nooit gescoord heeft tegen hem.

Zo kwamen in Bavel meer ex-profs in actie, die wellicht niet alles uit hun mogelijkheden haalden. Door wat voor redenen dan ook. Glenn Helder bijvoorbeeld. Hij ging als topscorer uiteindelijk aan de haal met het ‘kleinood’. Een prijs die John de Bever best graag had ingelijfd en ook had gepakt,verzekert hij. “Maar dan hadden ze me wel vaker moeten aanspelen in de zestien…” Ook al zo’n markant figuur. Gezegend met een fluwelen linker en dito trap. En stem. Als aartsmopperaar binnen de lijnen, als gangmaker in de groep of als zanger op het podium. De finale ging aan zijn neus voorbij, want om vijf uur stond voor hem een zangoptreden gepland. Helaas niet in Bavel.

Be Sociable, Share!

•