De ene nul is de andere niet
Bij de – tegenwoordig toch vooral kunstmatige – derby tussen de FC’s van Oss en Den Bosch werd weer eens bewezen dat voetbal zo nu en dan ook een ordinair toevalspel is. Een als voorzet bedoelde inzet van Wouter de Vogel die door een fout van de keeper tot (winnend) doelpunt wordt gepromoveerd. Een ‘superslechte’ tweede helft spelen, in de slotfase gered worden door de binnenkant van de paal, maar vervolgens wel de eerste driepunter binnenhalen. “En voor de vierde keer de nul gehouden.”
Ruud Kaiser is een man die naar eigen zeggen positief in het leven staat. Voor de trainer van FC Den Bosch is het glas daarom bij voorkeur halfvol. Ook al was die gedachte met name de voorbije week zelfs voor hem een tikkeltje lastig te handhaven. “Want ik heb nog nooit laatste gestaan, dat stak enorm.” Na de 0-1 in Oss is die vernedering in ieder geval verleden tijd. En ondanks de beroerde verrichtingen van zijn team in deel 2 verwacht de Bossche coach uit Oss er de aanduiding voltooid voor te kunnen plakken. “We hikten zo tegen die eerste overwinning aan. Angst? Ik vermoed dat dit fenomeen inderdaad een rol heeft gespeeld. We dachten alleen nog maar aan tegenhouden en het consolideren van die voorsprong. Dekten niet meer door en speelden ook de counters over het algemeen zeer matig uit. Terwijl we in de eerste helft en zeker in de meeste voorgaande duels lieten zien dat we heus meer dan behoorlijk kunnen voetballen.”
Maar zonder dat dit tot aansprekende resultaten leidde, of het moet de 2-2 bij Willem II zijn geweest. “Nou, tegen De Graafschap voetbalden we geweldig, ook met zijn tienen. Het was onbegrijpelijk en onrechtvaardig dat wij in die wedstrijd (2-2) niet als winnaar van het veld gingen.” Het begrip psyche wordt aangeroerd. Het blijkt een stokpaardje van Kaiser. “Ik heb me zeer verdiept in die materie. Na rust hier in Oss deed het gros van mijn spelers aan verhaaldenken. De angst om de voorsprong eventueel weg te geven bepaalde hun doen en laten. Ze vergaten daardoor te doen wat moest én waar ze het best in zijn: vooruit voetballen. In die fase was het superslecht. Daar gaan we de komende dagen nog een keer uitvoerig over praten. Over de inzet en beleving overigens geen klagen, ze hebben gevochten als leeuwen”, vond Kaiser.
Niet te benijden
Nu de eerste zege – die over de hele wedstrijd gezien verdiend was, al was het allemaal maar omdat Den Bosch sowieso meer kansen creëerde – binnen is, leeft bij Kaiser en Den Bosch de hoop dat de weg naar boven verder ingezet kan worden. Dat streven is er bij FC Oss ook, maar daar is het toevalspercentage in offensieve zin sinds de blessure van Danny van den Meiracker te groot geworden. Op de dag dat Anton Janssen in Nijmegen sprak over een transfer, scheurde de spits zijn kruisbanden. Dat gemis lijkt op het oog zwaarder te wegen dan het vertrek van de coach, hoe gewaardeerd hij ook was.
Klaas Wels, de assistent die doorschoof, is in deze dagen met recht een niet te benijden coach te noemen. Vier nederlagen op rij sindsdien en precies nul keer gescoord. “In Emmen was het maandag beschamend. Dat was het deze middag niet, hoewel ik ons spel ook in de tweede helft niet echt acceptabel vond, zoals ik zojuist opving. Meer dan wat handvaten – denk aan het optreden van Jochem Jansen – kunnen we niet meenemen naar de volgende wedstrijd”, aldus de zichtbaar balende coach. Zelfs de mededeling dat Deurne, zijn andere werkgever die op hetzelfde tijdstip bij UDI voetbalde, had gewonnen kon zijn gemoedstoestand zo pal na de nederlaag niet echt een opkikker bezorgen. Tja, de ene nul is de andere niet… Of is dat toeval?