Druk…?

foto Geert van Erven

Daar lag hij op het gras, uitgestrekt en uitgeteld. Willem II had zojuist met 1-2 verloren van Almere City. “Van Almere City! Thuis nog wel! Ik kon het gewoon niet geloven. Een afgang. Zij hebben best een aardige ploeg, maar kom op. Willem II is verplicht dit soort wedstrijden in eigen stadion te winnen. Maar het leek in fases helemaal nergens naar. We deden maar wat.” Mitchell Piqué sprak de woorden op bedeesde toon. “Ik moet me echt inhouden, van binnen sta ik op exploderen.”

Het was op een dag in het voorjaar bij de presentatie van Jurgen Streppel. Technisch manager Marc van Hintum probeerde uit alle macht de druk van de ketel te halen. “Willem II begint na de degradatie weer vanaf nul. Directe terugkeer naar de eredivisie wordt niet geëist. Laten we eerst maar eens wedstrijden gaan winnen. Ik hoop dat iedereen dat begrijpt.” Voor de buitenwacht was en bleef Willem II niettemin één van de titelkandidaten, voor sommigen misschien wel dè kanshebber. Intern wist de technische leiding wel beter en waarom is gaandeweg gebleken. Dit Willem II is (nog?) niet goed genoeg. Niveau subtop Jupiler League, hooguit.

RKC-scenario

Zoals, pak hem beet, Almere City. Waarom dan toch die verontwaardiging bij Piqué? Op naam en reputatie worden geen wedstrijden gewonnen. “De druk van het grote moeten hadden we er binnen de spelersgroep zelf ook al afgehaald. Maar je bent sportman, het kriebelt toch. In je achterhoofd heb je het RKC-scenario. Zij stonden ook tig punten achter, maar voerden de druk op door wedstrijden te winnen. Stiekem hoop je dat wij dat met Willem II ook zouden kunnen. Nu is het moment daar om te zeggen dat we reëel moeten zijn. Op deze manier gaat het niet lukken.”

Piqué refereert aan het oefenduel achter gesloten deuren bij Anderlecht. “Wij liepen daar echt lekker te voetballen. Driehoekjes, alles lukte. Kregen welgemeende complimenten van die Belgen. Vergis je niet, zij hadden een representatieve ploeg. Qua speelstijl ook vergelijkbaar met Almere.” Vanwaar het verschil met vanavond? De druk? “Wellicht. Wat er blijkbaar wel in zit, komt er op de momenten dat het moet niet uit. Of in ieder geval onvoldoende. Te vaak ziet het er echt niet uit, zo eerlijk moeten we zijn.”

Routiniers

Feit is dat het vooral de routiniers zijn die bij zichzelf te rade moeten. Dat basisdebutant Ryan Sanusi en Sofian Akouili – dat andere talent – de beste spelers van de thuisclub waren, was veelzeggend. Opmerkelijk was ook dat Willem II na de wissels in de slotfase voorin meer in staat bleek een vuist te maken. Met Danny Guijt als een middenvelder die in de zestien verscheen en spits Donny de Groot de broodnodige ondersteuning bood. Want dat is ook voetbal in de Jupiler League. Met een beetje meeval had Willem II op het laatst vanuit een 0-2 achterstand zomaar een punt kunnen pakken of zelfs meer. Hoe onterecht dat op basis van de hele wedstrijd ook was geweest.