foto Geert van Erven

Natuurlijk had de vraag een hoog open deur-gehalte. Die luidde hoe groot de ontlading was na het laatste fluitsignaal in Sittard. Beschouwd in de context waar RKC Waalwijk vandaan kwam, school er toch relevantie in. In dat kader refereerde Mohammed Allach aan die oktoberdag in 2009 in Breda. Toen de technisch directeur van RKC emotioneel verkondigde dat de dagen van de club in het betaalde voetbal echt geteld leken. “We hadden de stekker in onze handen. En dan sta je anderhalf jaar later met een groepje collega’s en mensen van de club heel erg blij te zijn met elkaar. Fan-tas-tisch!”, probeert Allach de intensiteit van de emoties aan te geven.

Dat gevoel van opperste blijdschap (en verwondering) heerste ook toen de spelersbus rond half twee in de nacht bij het stadion arriveerde. “Drieduizend dolenthousiaste mensen stonden ons op te wachten. Op dat tijdstip! Liefst 1600 supporters reisden mee naar Limburg. Ongekend in de geschiedenis van RKC. En een teken dat RKC wel degelijk heel erg leeft binnen ons verzorgingsgebied.” Allach roemt de vasthoudendheid aan de uitgestippelde lijnen binnen de organisatie. Op technisch gebied, maar ook daarbuiten. “Wij zijn nooit van die afspraken afgeweken. Ook niet toen wij sportief met dertien punten achterstonden op de koploper. Aanvallend voetbal spelen en spelers beter proberen te maken. Dat proces hebben we nadrukkelijk gevolgd en als dat dan uitmondt in een serie van elf wedstrijden die 31 punten opleveren, tja, dan mag je met zijn allen heel erg trots zijn op wat is neergezet.”

Het woord draagvlak valt. In mooie volzinnen verwoordt Allach de fases van de diverse processen die binnen RKC gaande zijn en waaraan consequent wordt vastgehouden. “Ook met RKC of misschien wel juist met RKC moeten we onderscheidend zijn. Met een bepaalde manier van voetballen maar ook in de voorwaardensfeer. Mensen moeten graag bij de club willen zijn en horen. Zonder dat de resultaten daarop direct van invloed zijn. Wij appelleren aan dat gevoel en uiteindelijk betaalt zich dat uit. Ook letterlijk. Binnen nu en twee weken verwachten we de begroting definitief vast te stellen. Die krijgen we absoluut sluitend, maar door de flow van het succes denken we meer te kunnen genereren. Dat hele verhaal plaatsen we vervolgens in een meerjarenperspectief. RKC doet er straks alles aan om zich in de Eredivisie te handhaven, maar wel op een verantwoorde manier. En als het dan sportief niet lukt, er wel een basis is om het jaar daarop weer om de prijzen te kunnen meedoen.”

Allach gaat er vanuit dat de spelersbegroting gehandhaafd blijft op minimaal het huidige niveau. De injectie die Ben Mandemakers dit seizoen nog gaf, zal er dadelijk niet meer zijn. “Maar dat verschil kunnen we naar verwachting compenseren, denk daarbij bijvoorbeeld aan tv-gelden. Het grootste gedeelte van de selectie heeft een doorlopend contract. Over Derk Boerrigter doe ik geen uitspraken, behalve dan dat hij in de belangstelling staat.” Na Marcel Brands heeft ook Allach en met hem de leiding van RKC bewezen waartoe realistisch beleid, overgoten met een creatieve saus, kan leiden. “Wij raken echt niet meer in paniek.”

Be Sociable, Share!

•