‘Heb kans gegrepen’

foto Geert van Erven

Persoonlijk mocht hij terugkijken op een behoorlijk debuut in de basis van Willem II. Maar wat graag had Jens Podevijn zijn doelpunt ingeruild als daar een driepunter tegenover had gestaan. Als, tja… Weer geen winst voor Willem II, de derde 1-1 op rij. “We hebben echt vol gas gegeven, maar de ballen willen er niet in”, zei de Belg.

Vanaf de bank zag Podevijn, twee minuten na zijn wissel, hoe Virgil Misidjan het voor elkaar kreeg een niet te missen kans toch te verkwanselen. “Die telde ik al. Balen, want ik denk dat er maar één ploeg was die de overwinning verdiende.” En daarmee bedoelde Podevijn niet Fortuna Sittard, wier trainer Tiny Ruys na afloop woorden tekort kwam om Willem II te loven – ‘de eredivisiewaardige ambiance met ruim 13.000 toeschouwers, oog van de naald, Willem II hoort in eredivisie’ – maar net als modale teams gelijk Dordt en Oss met zijn ploeg toch maar mooi met een puntje weg kwam.

De kritiek van de fans dat het huidige Willem II niet over een winnaarsmentaliteit beschikt, slaat een beetje als een tang op een varken. Die wil is er namelijk wel. Dat Willem II maar niet echt op gang wil komen, heeft eerst en vooral met kwaliteit te maken. Iemand vrijspelen is één, maar als vervolgens de voortzetting ontbreekt… Niet meer bij te houden zijn de ondermaatse voorzetten en/of eindpasses. En die bepalen vaak of er een kans ontstaat.

Afgepeigerd

De doelrijpe mogelijkheden die Willem II bij elkaar voetbalt – en dus niet zoals in het geval Misidjan door toevalligheden ontstaan – zijn juist heel makkelijk te onthouden, want dat zijn er niet zo heel veel. Het doelpunt van Podevijn viel wel in die categorie. “Ik moest alleen maar zorgen dat de bal laag bleef”, legde de aanvaller uit hoe hij de bewuste kaats per kop van De Groot binnen duwde. Redelijk afgepeigerd zocht Podevijn na vijf kwartier de bank op. “Het tempo is zo hoog. Het spel gaat hier drie keer zo snel vergeleken met wat ik in België gewend was. Er zijn zelden dooie momenten. Nochtans mag ik terugkijken op een geslaagd debuut, vind ik. Ik wist dat dit mijn kans zou zijn, en ik heb die gegrepen. Maar het moet allemaal nog beter. Enkel door te spelen kom je in het noodzakelijke ritme.” Dat zijn op papier nog vier duels. De kans dat er na de reguliere reeks extra wedstrijden komen voor Willem II wordt door al die gelijke spelen met de week kleiner. Het missen van de play-offs werd min of meer voor onmogelijk gehouden, maar de realiteit is dat dit doemscenario angstvallig dichtbij komt…