Wat het seizoen van zijn definitieve doorbraak had moeten worden, is vooralsnog uitgemond in een deceptie. Fris en conditioneel sterker dan ooit stapte de van een vingerbreuk herstelde Rinke Pennings 2013 in en toen gebeurde het, daar in Mill op trainingskamp met FC Den Bosch. “Ik blokte een voorzet, niks speciaals. Mijn enkel zwikte daarbij om en een paar tellen later nog eens. Ik hoorde ‘t kraken en verging van de pijn. Wist dat het fout zat.”

Tegenstrijdige diagnoses in Boxmeer – dubbele breuk/ geen breuk, wel schade binnenin – deden Pennings besluiten ook een Bosch’ ziekenhuis te consulteren. De uiteindelijke vaststelling van de kwetsuur stemde hem alvast iets positiever. Want waar hij aanvankelijk dacht aan minimaal drie maanden hersteltijd, lijkt die periode van inactiviteit nu beperkt te blijven tot circa zeven weken. “Breukjes aan beide kanten. Vrijdag gaat er nieuw gips om”, vat Pennings  samen wat de medici hem voor hielden.

Wellicht kan Pennings het staartje van dit seizoen dus nog meepikken. Hij die het grootste gedeelte van zijn voetballeven in Eindhoven doorbracht. Als E-pupil werd Pennings door PSV gescout bij BLC en er gloorde met de loop der jaren een mooie toekomst. Hij kwam uit voor diverse nationale jeugdselecties van Oranje en liep stages bij clubs als Celtic en Fulham. “Die laatste club wilde mij zelfs overnemen, maar ze kwamen er niet uit met PSV.” Enigszins gedesillusioneerd deed Pennings op 18-jarige leeftijd een stap terug.  Naar FC Eindhoven. Daar waar hij onder Ernest Faber in ieder geval wel kansen zou krijgen. “Het liep lekker, toen. Er was belangstelling en dacht dat het goed zou komen. Totdat er een trainerswissel kwam en Erwin Koeman voor de meer ervaren jongens koos. Ik kon blijven, maar de aanbieding van Eindhoven stelde me teleur.”

Beraden

Een perspectiefrijk praatje plus plaatje van Fred van der Hoorn deed Pennings in de lente van 2012 besluiten terug te keren naar zijn geboortestad. Op amateurbasis welteverstaan. “Met de steun van mijn ouders en vriendin en door zuinig te leven, red ik me. Hoewel het geen vetpot is.” Los daarvan kwam hij in de hoofdmacht tot dusver niet verder kwam dan een luttel invalbeurtje tegen Excelsior. “Ik begon al niet fit aan het seizoen en nadien kwamen die blessures eroverheen. De komende tijd ga ik me beraden over mijn toekomst. Ik moet nog één vak afronden en dan heb ik mijn VWO-diploma binnen. Dat is alvast iets. Als je het me nu vraagt, heb ik geen idee wat ik straks ga doen. Mits fit weet ik dat ik voetballend mee kan in het betaalde voetbal. Dat ik er nu vermoedelijk minder lang uit ben dan ik aanvankelijk dacht, is meegenomen. Maar ja….”

Be Sociable, Share!

•