‘Je hebt me verrast’
Af en toe ontstaan dingen uit het niets. Eerst doorgeselecteerd en wegbezuinigd en even later ineens nadrukkelijk in beeld voor een langer verblijf. Het overkomt Mohamed El Makrini. Uit nood geboren zette coach Fons Groenendijk hem in de slotfase van het afgelopen seizoen in als controlerende middenvelder. Een positie die hij in zes jaar A-selectie van FC Den Bosch nooit eerder bekleedde. Het probeersel ontpopte zich tot een openbaring. Het budget is opgebruikt, maar Groenendijk zou de ‘nieuwe’ El Makrini maar wat graag aan zijn selectie toevoegen.
“Soms gebeurt zoiets in de voetballerij. Ik kan me herinneren dat Van Gaal de aanvaller Michael Reiziger destijds ineens als rechtsback opstelde. Iedereen fronste de wenkbrauwen. Wat er van Reiziger geworden is, hoef ik niet uit te leggen. Laten we Mohamed op die positie proberen, opperde ik ergens in april. We kampten met personele problemen. Ik wist dat hij een voorbeeldige en gedisciplineerde prof was. In de groep heb ik hem weleens als voorbeeld aangehaald wat dat betreft. Zeurt nooit, doet altijd zijn werk. En iets zei me dat Mohamed op die plek uit de voeten zou moeten kunnen. Maar dat hij het zo goed zou invullen, had ik natuurlijk niet verwacht. Ik hoop dat er iets geregeld kan worden”, bekende de coach van FC Den Bosch na het oefenpotje bij DAW (0-6).
Dat hoopt El Makrini zelf ook. “Na afloop van de play-offs heb ik met de leiding gesproken en daaruit bleek dat ze me alsnog wilden behouden, maar dat er geen geld was. Toen is het een tijd stil gebleven, tot een week voordat de eerste training begon. Of ik me toch wilde melden. Officieel houd ik nu mijn conditie op peil bij FC Den Bosch. De eerste prioriteit van de club was het binnenhalen van een keeper. Nu Kevin Begois er is, kom ik aan de beurt. Ik ga er vanuit dat binnen enkele dagen een gesprek volgt. Er is vage interesse, ook vanuit het buitenland. Maar nog niet concreet, ook omdat ik in eerste instantie eigenlijk bij Den Bosch wil blijven. Als contractspeler, dat wel. Ik ben 24 en heb een gezin te onderhouden. De trainer zei dat ik hem verrast heb. Ik mezelf ook? Aan die rechterkant was ik altijd afhankelijk van de ballen die ik kreeg. Centraal is dat helemaal anders. Ik ben altijd al fel geweest, heb oog voor de tweede bal. Het ‘lezen’ van een wedstrijd gaat steeds beter. Nee, ik wist dat ik het in me had. Maar je moet wel de kans krijgen en die heb ik gepakt.” Nu nog de beloning daarvoor.