foto Geert van Erven

Tien jaar lang was Rob Penders de rots in de branding in het hart van de NAC-verdediging, maar dat is na afloop van dit seizoen verleden tijd. Hij heeft alvast stiekem gekeken wat zijn allerlaatste reguliere competitieduel wordt: Willem II uit op 15 mei. Alsof de duvel er mee speelt. “Leedvermaak is altijd grappig, maar uiteindelijk is NAC erbij gebaat als Willem II niet degradeert. Liever twee keer per jaar de derby dan twee keer tegen Zwolle”, gaat Penders er vanuit dat de Tilburgers tegen die tijd nog niet tot de Jupiler League veroordeeld zijn.

Het degradatiespook waarde ook rond in zijn hoofd toen Penders in 2006 geblesseerd moest toekijken hoe NAC zich ternauwernood via TOP Oss en Volendam handhaafde op het hoogste niveau. Die zenuwbeklemming en de gevolgen daarvan – een volledig seizoen noodgedwongen langs de kant en een ellenlange revalidatieperiode in Zeist- vormen voor Penders één van de weinige dieptepunten in 10 jaar NAC. “Naast dan die financiële toestanden, zoals in 2003 en momenteel. Zorgelijk ja, maar op één of andere manier wordt wel voor een oplossing gezorgd. NAC is te groot om failliet te gaan. Al is het natuurlijk wel zo dat de consequenties merkbaar zullen worden. Op allerlei fronten zal bezuinigd gaan worden. Weet je wat het frappante is? Het vertrouwen in NAC is zo groot, dat het aan de inkomstenkant meestal wel goed zit. En dat is een grootgoed. Dat, zoals bijvoorbeeld in Tilburg, sponsoren weglopen, zoiets zul je hier niet snel zien. Dat gegeven moeten we koesteren.”

NAC is zijn club en zal dat altijd blijven. Daarom reageerde Penders verheugd op het aanbod dat hij van de Bredase clubleiding kreeg om na zijn actieve carrière bij de club betrokken te blijven. “Ik ga Nebosja Gudelj assisteren bij de A1-junioren en ga scoutingwerkzaamheden verrichten. Op maandagavond ga ik de beloftencompetitie volgen en op vrijdag duels in de Jupiler League. Een interessante uitdaging, al zal in de praktijk moeten blijken of het iets voor mij is. Misschien zit ik over drie jaar wel op een kantoor, je weet het nooit”, lacht Penders, die via zijn nieuwe functie meteen een link legt naar het toekomstbeeld op sportief gebied. NAC zal zich voor aan- en invulling van de selectie op andere werkgebieden moeten toeleggen, is de verwachting.

Over verwachtingen gesproken. Penders (35) denkt niet dat hij spijt gaat krijgen van zijn beslissing om te stoppen als actief voetballer. “Mijn vrouw ziet hoe ik thuis kom na de trainingen en wedstrijden. De fysieke – maar ook de mentale – arbeid kost Penders zichtbaar steeds meer kracht. “Het is geen schande om dat toe te geven, vind ik. Ik ben vooral ook eerlijk naar mezelf geweest. Het moment op zich zal straks ongetwijfeld voor de nodige emotie zorgen, maar op lange termijn zal blijken dat het een verstandige keus is geweest. En dan zal hij met plezier terugdenken aan tal van mooie ogenblikken die Penders met NAC heeft mogen meemaken. Zoals de Europese wedstrijden, zoals de derde plaats in de eredivisie, zoals het kampioenschap in de eerste divisie.

Zie ook Voetbaljournaal.com

Be Sociable, Share!

•