Verbleking
Lekker was dat. Op de dag af een maand geleden stond Charlie van den Ouweland voor het laatst in de basis van FC Oss. Tegen Volendam mocht de Tilburger weer opdraven, maar vooral in het eerste uur liepen de spelers van de thuisclub vooral achter bal en tegenstander aan. “Pas in het laatste gedeelte stond het beter, maar toen was het natuurlijk allang beslist. Nou ja, ik heb in ieder geval weer gespeeld.”
Waar hij ‘vroeger’ met deuren had gesmeten, accepteert Van den Ouweland tegenwoordig makkelijker zijn lot. Dat betekent niet dat hij minder gemotiveerd is. “Dat ik weinig speel is eigenlijk het enige minpunt dat ik kan bedenken sinds ik hier voetbal. Voor de rest is het okay bij Oss. Prima te combineren ook met mijn andere activiteiten. Hoe het er volgend seizoen gaat uitzien, is nog niet duidelijk. Ik heb onlangs met de nieuwe trainer gesproken en dat was een positief gesprek. Ik ben pas 30, ik wil het liefst in het betaalde voetbal actief blijven. Als ik het juist interpreteer is er van beide kanten de intentie om door te gaan.”
Geen pretje
Als tweede aanvaller – de echte spitsen Nelemans en Bieber waren geblesseerd – was het voor Van den Ouweland geen pretje tegen Volendam. Hij diende zich vooral aanspeelbaar te maken en ballen vast te houden. “Maar de meeste ballen kwamen gewoonweg niet aan en dan valt er weinig vast te houden, nietwaar?” Na de 0-3 deed coach Dirk Heesen wat omzettingen en met name vanwege het doorschuiven van Roel van de Sande naar het middenveld kreeg Oss meer grip. “Dat hadden we misschien eerder moeten doen. Nee, de toeschouwers die er nog waren zullen zich niet of nauwelijks vermaakt hebben. Het is jammer dat we nu met een mindere reeks richting einde seizoen gaan. Daardoor verbleekt de totale prestatie een beetje. Per saldo hebben we het gezien de mogelijkheden namelijk heel behoorlijk gedaan. Nu is het zaak voor FC Oss om vanuit deze positie verder te bouwen.” Met Charlie van den Ouweland, als het aan hem ligt.