Die haast ondraaglijke serie van acht opeenvolgende nederlagen voor JEKA is inmiddels doorbroken. Jorik Mijnhijmer denkt dat de in Halsteren gesignaleerde zwaluw (3-3) wel degelijk garant staat voor een aangenamer weerbeeld.  “Misschien hebben we in het begin onbewust gedacht dat het allemaal zo’n vaart niet zou lopen. Maar na de derde verliespartij is het steeds meer gaan knagen. Het werd een serieus mentaal probleem.”

“Ondanks de wisselingen die deze zomer plaatsvonden binnen onze selectie, weten we dat we best aardig kunnen voetballen. In de voorbereiding en in dat eerste duel bij LONGA lieten we dat ook zien’, geeft Mijnhijmer aan dat het voetbaltechnische en –tactische gedeelte de bottleneck niet was. Eén lullig verliesbeurtje daarna bleek achteraf de voorbode van een nare periode met een vertrouwensindex die tot onder het nulpunt kelderde. “Je voelde de angst er op een gegeven moment als het ware insluipen. Ook bij mezelf. Je pept jezelf voor een wedstrijd op. Dat je die ballen gaat opeisen, dat je acties gaat maken. Dat je beslissend wil zijn. Maar na weer een achterstand ebde dat weg. Je wilde het niet, maar het gebeurde toch. Het werd van kwaad tot erger.”

En voordat je het weet is het dan medio november en staat het daar toch echt: JEKA, plaats veertien. “Beneden onze stand. Maar wel de realiteit en op een bepaald moment is er dan toch sprake van paniek. We hebben van alles aangegrepen. Van een teamuitje tot een onderling gesprek zonder de trainer. Nee, Peter Remie valt weinig te verwijten. Het is in onze koppies gaan zitten. Misschien mag je inderdaad concluderen dat we onszelf te weinig als kerels gemanifesteerd hebben. En je merkt het aan de tegenstanders, hè. Die zetten ons vanaf de eerste minuut vast. Ruiken dat er tegen dit JEKA wat te halen valt.”

Stabiele factor

Viel inmiddels, nietwaar? “Dat moet gewoon. Gelukkig sluit Bart Jansen weer aan. Die hebben we echt gemist als stabiele factor achterin. En lijken ook de keepersproblemen verleden tijd, zeker nu ook Nick Heerink er na een zware blessure weer bij gaat komen. Tot de winterstop krijgen we achtereenvolgens zondag Nemelaer, dan naar TSC en IFC thuis. Teams die allemaal in onze buurt staan. Zeven punten? Die moeten we minimaal van onszelf eisen, ja. Tegen Halsteren gaven we weliswaar een 0-2 voorsprong weg, maar bij vlagen zag je toch het oude JEKA weer. Ik zie echt gebeuren dat het goed gaat komen”, beweert de linkerspits en als de daden binnen de lijnen gelijke tred houden met de vastberadenheid waarmee hij dat uitspreekt, voetballen de tricolores ook volgend seizoen weer in de eerste klasse. Hoe dan ook, aan de tijd van excuses is nu een eind gekomen.

Be Sociable, Share!

•