Voormalig prof Jerry Taihuttu (43) wordt trainer van zondagzesdeklasser Fiducia. Heeft wederom zijn gevoel hem naar De Rips gedreven? Een vraaggesprek uit de oude doos met de man die voor TOP Oss ooit zesmaal scoorde in één wedstrijd.

Ongevraagd komt hij met een ontboezeming. “Als ik er nu over nadenk heeft TOP Oss bij mij een gevoel teweeg gebracht dat ik nergens anders kende. Vanaf het moment dat ik binnen kwam, klikte het”, zegt Jerry Taihuttu, de spits die in twee seizoenen (’96-’98) 41 goals maakte voor de Ossenaren.

Tegenwoordig – 2009 – is Taihuttu trainer van Vitesse’08 uit Gennep.  Op zich niet opzienbarend dat een ex-prof coach wordt, maar in het geval van Taihuttu eigenlijk toch weer wel. Want na vijftien jaar in het wereldje nam hij er in 2002 bewust afstand van. Nou ja, bewust. Bij Eindhoven liet Taihuttu zoals altijd zijn mening horen en die viel in slechte aarde. “Ik had een gezin en wilde weten waar ik aan toe was en de termijn was al verstreken.” Taihuttu kon vertrekken en daarna toch weer niet. Maar toen hoefde het niet meer voor de Venlonaar.

Had je toen ineens genoeg van de voetballerij?

“Vijftien jaar lang was ik alleen maar bezig geweest met trainen en spelen. Met plezier, dat wel. Als ik geen plezier heb in wat ik doe, is het snel over. Maar voor de rest gingen de andere dingen in het leven aan me voorbij. Ik ben toen nog wel gaan zaalvoetballen bij De Hommel, puur als ontspanning. Muziek maken stond in die periode bovenaan. Ik was gitarist in een driemansbandje en samen maakten we veel lol. Totdat ik vorig seizoen gebeld werd door een vriend, die trainer is bij VVV’03 uit Venlo. Hij beschikte over een jong talentvol team, dat echter onderaan stond en behoefte had aan wat routine. Ik deed het en het ging lopen, we pakten zelfs een periode. Persoonlijk bleek dat ik het voetbal toch wel gemist had. Kortom, ik had de smaak weer te pakken.”

Maar nu voetbal je zelf toch niet meer?

“Nog altijd kun je me ‘s avonds bellen om een balletje te trappen, maar soms stuurt het leven je in een bepaalde richting. Eind vorig seizoen kreeg ik twee aanbiedingen om trainer te worden. En toen kwam ook Vitesse’08 in beeld. Het klikte en zag een uitdaging om daar aan de slag te gaan. Als ik dat gevoel heb weet ik dat het goed zit. Plezier, daar heb je het weer, en passie. Op het CIOS ben ik nu in de afrondende fase wat betreft mijn opleiding. Dus studeren en trainen vormen momenteel de hoofdmoot van mijn bestaan, naast mijn gezin uiteraard. Via het CFK ontvang ik een uitkering, ik red me wel. Geld is nooit een echte drijfveer geweest. Mijn gevoel moet gewoon goed zijn.”

En heeft dat gevoel een bepalende invloed gehad op je carrière?

“Absoluut. Het overlijden van mijn vader, mijn broer en mijn schoonvader heeft me erg aangegrepen en is van invloed geweest. Zoals dat ook het geval was toen mijn vrouw niet zo lang geleden ziek werd. Ik liep toen net stage bij TOP Oss. Ik assisteerde Regillio Vrede bij de A1-junioren en hield me vooral bezig met de spitsen. De samenwerking was geweldig. Weet je dat Regillio tegen me zei dat ik totaal anders was dan hij zich vooraf had voorgesteld? Ja, op een of andere manier heeft men mij een etiket opgeplakt. Dat ik geen makkelijke zou zijn. Het enige wat ik altijd gedaan heb is mijn mening geven. Wat is daar mis mee? Maar goed, door de ziekte van mijn vrouw, die inmiddels gelukkig weer hersteld is, heb ik mijn stage bij TOP onderbroken. De algemene indruk is en blijft echter zeer positief. Ik denk dat ik mijn benadering een meerwaarde kan betekenen voor een technische staf. En TOP Oss heeft alleen maar verdedigers in de staf, dus……”

TOP Oss heeft ’n speciaal plaatsje, nietwaar?

“Ondanks het feit dat de fans ons en mij – terwijl ik aan mijn allerbeste seizoen ooit bezig was –  op een gegeven moment gingen uitfluiten, bewaar ik eigenlijk alleen maar goede herinneringen aan TOP Oss. Ik weet nog dat Adrie Koster mij belde. Ik was herstellende van een knieblessure die ik bij Helmond Sport opliep. Koster wilde me toch graag halen. Ergens op een bijveldje hebben we wat tests gedaan en de uitkomst was bevredigend. Ook met de volgende trainer Lex Schoenmaker was die klik er. Met zijn allen hebben we TOP Oss in die periode  toch op de kaart gezet met af en toe aansprekende resultaten. Hoewel Schoenmaker zei dat ik naar hem moest luisteren en gewoon nog een jaartje bij TOP moest blijven om later te profiteren van mijn transfervrije status, ben ik toch naar MVV gegaan, dat toen nog in de eredivisie speelde.”

Sinterklaas 1997, wat zeg jij dan?

“Op die dag reed ik met een klotengevoel naar de club. Mijn vader lag op sterven en ik had drie dagen niet getraind. Op donderdag belde Schoenmaker. Of ik toch kon spelen. Ik stemde toe, al was het alleen maar om de ellende van me af te spelen. Eigenlijk is die hele avond als in een soort roes aan me voorbij gegaan. We speelden tegen Eindhoven en ik weet nog dat hun trainer me vroeg hoe het thuis was. De blik die hij daarbij had, voelde vreemd aan. Ik heb me omgekleed en ja, alles lukte.” TOP walste Eindhoven plat en Taihuttu scoorde liefst zes keer. In de geschiedenis van het Nederlandse betaalde voetbal is hij daarmee nog steeds mede recordhouder. In goed gezelschap met mannen als Cruijff en Van Basten.

Heb je het maximale uit je mogelijkheden gehaald?

“In de eerste plaats zie ik mezelf als een bevoorrecht mens. Lekker buiten van je passie je beroep maken, is niet veel mensen gegeven. Ik maakte mijn meeste goals in de eerste divisie. So what? Cruijff was de beste voetballer van de wereld, maar werd nooit wereldkampioen. Op de cruciale momenten was er steeds wel iets, alsof het zo moest zijn. Ik heb geen ereronde gehad met bloemen, maar ik kijk met trots terug en heb als mens veel geleerd. Hoe het niet moet? Ha, ha. Nee, zo denk ik niet. Ik denk in oplossingen, niet in problemen.”

Be Sociable, Share!

•