Met de tas op het stuur
Nee, reacties heeft hij eigenlijk niet gehad, nadat deze week bekend werd dat Bjorn Suppers terugkeert naar Herpinia. Geen gebrek aan interesse, maar gewoon omdat ze er in Herpen al min of meer vanuit gingen dat de verloren zoon zou neerstrijken op het oude nest. “Ik ben al die jaren bij Herpinia blijven komen en had al aangekondigd dat dit seizoen waarschijnlijk mijn laatste bij De Treffers zou zijn. Ik ben drie keer trainen en al dat reizen een beetje beu. Het thuisfront verdient meer aandacht. De gedachte dat ik straks lekker op het fietsje naar de club kan, maakt me nu al blij.” Rood en zwart blijven de kleuren, maar voor de rest zal veel veranderen.
Hij ontkent dat de verwijdering uit de basis van De Treffers een prominente rol in zijn keuze heeft gespeeld. “Al die jaren heb ik er steeds in gestaan, dat wel. Sinds vijf of zes wedstrijden kiest de trainer voor iets anders. Terecht? Vind ik niet, maar ja, hij bepaalt. Nee, daarover ga ik niet met Johan de Kock in conclaaf. Daar heb ik geen behoefte aan.” De druk van het moeten regeert in het Groesbeekse. “Als sporter op niveau ben je natuurlijk niet anders gewend, maar in dat voetbalgekke plaatsje gelden vaak net wat andere wetten. Enerzijds ook logisch, want titels zijn daar als iets vanzelfsprekends. Dit jaar gaat dat een heel moeilijk verhaal worden, ja.”
Suppers pakte in zijn loopbaan verschillende prijzen, onder meer ook met UDI’19, die andere club waar hij jarenlang voor speelde. “Of ik zal schrikken van het niveau? Dat het minder gaat worden, is een gegeven. Maar ik verwacht in dat opzicht geen al te grote problemen. Ik weet waar ik aan begin. Het is een bewuste keuze. Dat ik straks ga samenspelen met mijn broer Jordy is een prettige bijkomstigheid. Al is het eerst nog maar even afwachten of hij na zijn dubbele beenbreuk weer echt fit zal worden.”