Omweg
De andere kant van Eindhoven is geen onbekend terrein voor Sjaak Egmond. Drie jaar lang zat hij viermaal per week in het busje met talentvolle voetballers uit de regio dat hen van en naar FC Eindhoven vervoerde. Totdat Sjakie uit Son en Breugel genoeg had van die sleur. Na de zomerstop tuft hij echter opnieuw in die richting, Valkenswaard om precies te zijn. “Ik voel de drang om mezelf te bewijzen in die hoofdklasse met De Valk.”
Bij SBC had Egmond voor zijn vertrek ook graag nog iets neer willen zetten in de nacompetitie waarin de derdeklasser momenteel strijdt om promotie. Na zijn rode kaart van zondag bij ODC lijkt dat plan in duigen te zijn gevallen. “Ik ben helemaal geen speler die snel tegen kaarten oploopt. Echt een zwaar overdreven sanctie van die scheidsrechter. Bij een duel viel een tegenstander op mij en ik duwde hem weg. En echt niet heftig. Tot mijn en ieders verbazing trok hij rood voor een slaande beweging. Code 25 is ingevuld en dat belooft weinig goeds.”
Egmond beweert nooit spijt te hebben gehad van zijn besluit om als 16-jarige te kiezen voor het sociale leven met voetbal daarnaast als pure hobby. Of toch? “Nou, misschien een heel klein beetje. Ik speelde samen met Serhat Koc en die heeft aardig naam gemaakt. Als ik tot aan de beloften was gebleven, had ik vermoedelijk op zijn minst eerder de kans gekregen om bij een ‘hogere’ club te spelen.” Via een omweg komt die er nu alsnog. “Ik heb bij Eindhoven ook gespeeld met Ruud van den Dungen en via hem polste De Valk mij vorig seizoen al eens. Maar nu werd het dus concreet. Wat voor type ik ben? Een vleugelspeler, zowel links als rechts. Als linksbenige kom ik het liefst vanaf rechts. Op snelheid naar binnen en dan schieten of voor de steekpass gaan. Zoals Robben? Ha, ha. Ja, maar dan wel heel erg relatief, hoor”, aldus de 21-jarige vleugelflitser met scorend vermogen (zijn teller staat nu op 15). “Bij SBC gunnen ze mij deze kans. Zoals ze die Rinse Wiekema ook gunden toen die naar UNA overstapte. Bovendien, SBC heeft altijd zoveel jeugdig talent, dat ze zich wat betreft mijn opvolging totaal geen zorgen hoeven te maken.”
1
2