Uiteraard wordt hij weleens geconfronteerd met zijn niet alledaagse voornaam. “Maar dan vooral door de ouderen. De jeugd van tegenwoordig zegt die naam natuurlijk niet zo veel”, aldus Abe Borstrok. Normaal gesproken een steunpilaar in de defensie van eersteklasser WSC Waalwijk, maar voorlopig even niet. “Het ziet er naar uit dat ik dit seizoen niet meer ga spelen. Ik kamp met kraakbeenbeschadiging in een knie en rust blijkt de enige remedie. Als ik ga forceren, ben ik bang dat het niet meer goed komt met die knie.”

Als echte clubman kan Borstrok (31) zijn team de komende tijd daarom alleen in de mentale sfeer ten dienst zijn. “Ik neem langs het veld plaats aan de overzijde van onze dug-out en probeer daar te coachen. Al moet ik oppassen met wat ik zeg en in welke hoeveelheid, want anders werkt dat natuurlijk averechts. Dan worden de spelers horendol.” Zijn inbreng binnen de lijnen zal het kwakkelende WSC danig gaan missen. “Bergafwaarts? Het gaat een beetje heel erg bergafwaarts als je puur naar de ranglijst kijkt”, beaamt Borstrok. “Maar van paniek is geen sprake, hoor. Ook zondag bij Geldrop (0-0) bleek dat wij ondanks de vele wisselingen nog steeds een heel aardig ploegje hebben. Het is een feit dat je eenmaal onderin ook moet kunnen knokken en daarin is dit WSC niet echt bedreven. Toch gaan wij nog voldoende punten pakken om die nacompetitie te ontlopen. Dat gaat zeker goed komen. Een aantal jongens sluit weer aan en het voetballende vermogen binnen dit team is te groot om daadwerkelijk in de problemen te komen”, beweert Borstrok in de aanloop naar het thuisduel met Theole.

Die voetbalkwaliteiten zijn voor clubs in de regio Waalwijk vaak aanleiding geweest om bij WSC te komen shoppen. “Twee spelers twijfelen nog, maar de rest heeft al aangeven in principe te blijven. Ik ook. Uiteraard. Op mijn 16^de maakte ik als invaller mijn debuut in toen nog de hoofdklasse. Ja, ik mag zeggen dat ik clubliefde heb. Buiten het voetbal om verricht ik verschillende activiteiten voor de vereniging. Voel me echt betrokken. Us Abe? Ja. Mijn vader voetbalde destijds in de betaalde jeugd van NEC en vond het als voetbaldier wel passen om mij naar Abe Lenstra te vernoemen. Niks mis mee, toch?”

Be Sociable, Share!

•