Wordt vervolgd…
Twee jaar geleden werd DOSKO kampioen in de derde klasse. Nu, 24 maanden verder, staat de club uit Bergen op Zoom met anderhalf been in de Hoofdklasse. Kan het nog heftiger? “Ik heb geen vergelijkingsmateriaal, maar dit lijkt me redelijk uniek”, zegt Rob Dietvorst, de aanvoerder van het stel, dat zondag Deurne op een nagenoeg onoverbrugbare achterstand (2-5) zette.
“We moeten nu waken voor nonchalance, maar inderdaad, dit mogen we domweg niet meer afgeven. Voor rust was het nog zoeken, maar in de tweede helft speelden wij die gasten kwijt, echt supergoed waren we. Al was het natuurlijk wel zo dat zij een zwaar programma achter de rug hadden en daardoor mogelijk wat vermoeid waren. Hoe dan ook, die uitslag staat. Een prikkelende gedachte ja, DOSKO volgend seizoen in de Hoofdklasse. Zeker als je bedenkt waar we vandaan komen. Aan de andere kant: zowel als team als individueel hebben we grote stappen gemaakt. Wij zijn letterlijk per jaar beter geworden.”
Zo goed dat het onvermijdelijke getrek aan spelers ook aan DOSKO niet voorbij is gegaan. Of? “Volgens mij valt het mee, hoor”, refereert Dietvorst aan het fikse aantal toezeggingen dat de leiding van de club reeds ontving van de kernspelers. Waarbij het jawoord van de gebroeders Dietvorst echter ontbrak. Hun aanstaande overgang naar aartsrivaal Halsteren deed al het nodige stof opwaaien in het West Brabantse en heeft in deze dagen door alle sportieve ontwikkelingen een extra pikant sausje gekregen. Waar DOSKO dus bijna hoofdklasser is, moet Halsteren momenteel proberen het eersteklasserschap veilig te stellen. En dat gaat niet bepaald soepel. In Zundert moet de ploeg van Peter Maas zondag tegen Moerse Boys een 3-2 achterstand uit de heenwedstrijd wegpoetsen, anders is degradatie een feit.
Gevoelig
“Daar hebben we het niet over gehad toen Bart en ik begin dit jaar met Halsteren spraken. We gingen er bij het akkoord vanuit dat Halsteren minimaal in de eerste klasse zou voetballen. Toen was er ook geen aanleiding om te denken dat dit niet het geval zou zijn. Een beetje onbegrijpelijk ook dat ze in deze situatie beland zijn. Nee, wij hebben in deze periode geen contact meer met mensen van Halsteren gehad. Ook verklaarbaar, zij hebben momenteel wel andere zorgen aan hun hoofd. Zoals de zaken er nu voor staan gaan Bart en ik straks naar Halsteren, maar zeker als de club degradeert moeten we het er nog eens goed over hebben. Maar laten we eerst het definitieve verloop van beide nacompetities afwachten. Meer kan en wil ik er niet over zeggen, want je zult begrijpen dat dit thema nogal gevoelig ligt.”
Een DOSKO met of zonder de eeneiige tweeling Dietvorst, da’s echter een wezenlijk verschil. “Nou, dat moet je ook niet overdrijven. Uiteraard zijn ook wij gewoon een onderdeel van het team”, stelt Rob (25) zich bescheiden op. “Bovendien heeft de club al twee prima spelers als vervangers aangetrokken. Ja,natuurlijk worden er binnen het team en binnen de club grapjes over ons gemaakt ten aanzien van Halsteren. Maar daar kunnen wij wel tegen,hoor. Ik een laatbloeier? Zou je kunnen zeggen. Voorheen ben ik nooit gebeld door clubs. Ik mag wel stellen dat ik gedurende de laatste – pak hem beet – vier jaar een betere voetballer ben geworden. Mede dankzij de trainers en de kwaliteit van de trainingen”, zegt de student aan de Sporthogeschool in Eindhoven. Een opleiding die hij – je zou zeggen uiteraard – volgt samen met zijn broer. “Wij doen veel samen en hetzelfde. Maar niet alles. Ik heb een vriendin en hij niet. En daar blijft hij wel vanaf, ha ha.”