foto Jeffrey Oomens

Donderdagavond stak de selectie van Dongen de koppen bij elkaar. Niet voor een gezellig verlaat theekransje. Nee, er diende ‘wat’ te gebeuren na een reeks tegenvallende resultaten met als dieptepunt de afgang bij Baronie van vorige zondag. “Een ieder heeft daarbij zijn zegje kunnen doen met in feite maar één achterliggende gedachte: een absoluut eendrachtige focus op de laatste drie competitieduels”, zei Fatih Kamaci na de zwaarbevochten zege (2-1) op UDI’19.

Missie, deel 1 volbracht zodoende. Met rasvoetballer Kamaci zelf als lichtend voorbeeld voor zijn teamgenoten, door voorop te gaan in de strijd. “Honderd procent was niet genoeg. Op dit veld is het – zoals op vele grasvelden in deze tijd van het jaar – niet te doen om combinatievoetbal te spelen. Dus dan krijg je veel lange trappen met de duels om de tweede bal. Dat hebben we goed gedaan, al begonnen we niet best. Door die snelle 0-1 liepen we er weer achteraan. Maar het zei alles over onze instelling vandaag, dat we onszelf er toch overheen wisten te knokken.”

Amkreutz

Met dank ook aan Bas van den Berk en Tim Wolf, die namens UDI twee heel beste kansen verkwanselden. “Gezien de doelkansen had het bij rust 1-3 of zo moeten staan. En of je dat nou wilt of niet, dan is het heel wat minder lekker theedrinken als je in minuut 45 de 1-1 om de oren krijgt. Dat doet wat met een ploeg en niet alleen met de onze”, stelde verliezend coach Bas Gösgens. De 1-1 maakte inderdaad nog meer energie los bij Dongen. En was ook een soort van godsgeschenk voor maker Dennis Amkreutz, die voorheen aan de basis stond van de 0-1 van Kevin van Veen en ook bij andere hachelijke momenten voor het doel van Emiel Akkermans niet altijd even handig optrad.

Hoe anders was het in de tweede helft. Zeker nadat Dongen al snel via Jeroen Nagel (intikkertje eerste paal na prima actie Robert Mutzers) op 2-1 was gekomen. Als terriërs vochten de spelers van de thuisclub om elke bal en daar had UDI lang niet altijd een adequaat antwoord op. Ondanks alle aanvallende wissels die Gösgens toepaste. “Emiel pakte een goeie bal (schot invaller Michiel van Zuidam), maar wij hadden natuurlijk allang afstand moeten nemen. Ikzelf miste ook twee kansen, waarvan er zeker eentje in had gemoeten. Maar nu is dat gelukkig niet echt relevant meer”, gniffelde Kamaci. “Klopt, een paar maanden geleden had ik een mooi scenario in gedachten voor ons ergens bovenin. Nu zijn we vooral blij als dadelijk het sein op veilig kan. Het omslagpunt? Onze selectie is niet heel breed, dus kunnen we niet al teveel hebben, is gebleken. En het zit in deze afdeling echt zo ongelofelijk dicht op elkaar. De vorm van de dag is vaak beslissend. En de instelling. Je zag het vandaag weer. Dan dwing je het ook af dat dingen jouw kant opvallen.”

Dreh- und Angelpunkt

Per saldo dan. Want zo was het van de zotte dat arbiter Van Os Kamaci voor rust een gele kaart toonde na een fopduik. Althans, dat vond Van Os, die overigens meer merkwaardige beslissingen nam. “Ha, dat was echt een overtreding, hoor. Die jongen van UDI raakte me vol op mijn bovenbeen”, verzekerde Kamaci. “Eén van de beste spelers in Hoofdklasse”, loofde Gösgens het Dongense Dreh- und Angelpunkt. “Toch vond ik het grootste verschil tussen Dongen en UDI – los van die kansen voor ons in de eerste helft – het echte moeten. Zij moésten en, hoewel niet bewust, mochten wij vandaag vooral. Zo kwam het een beetje over. Als voorbereiding op de laatste twee beslissende duels in de derde periode had ik vandaag echter liever een resultaat gezien. Dan ga je die wedstrijden toch net effe wat anders in.”

Be Sociable, Share!

•