foto Geert van Erven

Door het dolle heen was Jurgen Wevers toen hij in 2009 met RKC Waalwijk (zie foto) naar de eredivisie promoveerde. Over niet al te lange tijd hoopt de huidige doelman van FC Oss opnieuw op deze manier vereeuwigd te worden als zijn club de kampioenstitel in de Topklasse heeft binnengehaald. En wellicht daaraan gekoppeld een promotie naar de Jupiler League. Want ook na de povere 0-0 tegen JVC Cuijk van vrijdagavond is en blijft FC Oss de absolute nummer één. “Na afloop baalde ik gruwelijk, maar na een nachtje slapen is de realiteitszin terug. Hier moeten we niet al te dramatisch over doen.”

Voor de elfde keer dit seizoen kon Wevers een clean sheet overleggen. Daarvoor moest hij vrijdag in de slotfase trouwens alles uit de kast halen toen Randy Hofmeijer voor hem opdook bij één van de spaarzame Cuijkse counters. ‘Die lange’ is met zestien tegentreffers niet voor niets de minst gepasseerde doelman van zowel de zaterdag- als de zondagtopklasse. Gepokt en gemazeld na elf jaar in de betaalde sector (Graafschap, RKC) weet Wevers wat het is om te allen tijde geconcentreerd te blijven. Een goede keeper is het halve werk. “Altijd leuk om te horen, maar er is meer natuurlijk. Dit Oss heeft het vermogen om vanuit de organisatie te voetballen en altijd wel een gaatje te vinden.”

Nou ja, bijna altijd. “Voor de eerste dit seizoen hebben we niet gescoord. Dat kan gebeuren. JVC deed het slim door Geoffrey Galata vast te zetten in de opbouw. En bovendien is het tegen een muur lastig voetballen. Er vanuit gaande dat Achilles wint, is onze voorsprong nog altijd zeven punten. Da’s ruim, hoor”, waarmee Wevers wil zeggen dat de knop snel om moet richting Baronie, de volgende opponent. Op weg naar het grote doel: de Jupiler League. “Zo snel mogelijk zekerheid, daarmee is iedereen binnen Oss gebaat.”

Zegt de momenteel in dubio verkerende Wevers. Het is immers lang niet zeker of Wevers ook volgend seizoen die stabiele factor onder de Osse lat zal zijn. Laat staan een factor. Als speler. “De clubleiding en ik zijn in overleg. Wikken en wegen is daarbij vanuit mijn optiek het motto. Ik sta nu voor twintig uur op de loonlijst in een combifunctie als speler en commercieel medewerker. De club Oss wil graag een stabiele organisatie neerzetten vanuit een bepaalde continuïteitgedachte. En daarbij past geen dubbele baan. Dus kan het zo maar zijn dat ik met mijn laatste wedstrijden bezig ben. Ik ben nu 32 en nog fit genoeg om een tijdje door te gaan, maar ik moet aan de andere kant ook aan mijn maatschappelijke toekomst denken. En in de Jupiler League zijn de salarissen niet meer zodanig, dat je alles daarvoor blind opzij zet.”

Be Sociable, Share!

•