foto Jeffrey Oomens

Helemaal nieuw is het fenomeen waarmee Dongen momenteel geconfronteerd wordt niet. Sinds de club in 2010 haar opwachting maakte in de Hoofdklasse kwam het wel vaker voor, zo’n opmerkelijke  terugval gedurende het seizoen. Die huidige 1 uit 6 lijkt echter van een andere orde. Nietwaar? “Het besef dat we nu onderhand punten moeten pakken is absoluut daar. Maar denken aan de nacompetitie voor lijfsbehoud? Zo’n vaart zal het toch niet lopen…?”

Wellicht gaat in Timen Beijes – nuchtere Twent van afkomst – een onvermoed acteur verscholen, maar hij wekt in ieder geval niet de indruk dat hij zich daadwerkelijk zorgen maakt. De doelman van Dongen ziet de laatste tijd dan wel meer dan hem lief is spelers van de tegenstander in vrije positie voor zich opduiken, maar vooralsnog rangschikt hij die gebeurtenissen met name als verbeterpunten. “Je moet zaken niet dramatiseren. Soms lopen dingen nou eenmaal zo. Neem bijvoorbeeld de arbitrale beslissingen. Die vallen de laatste tijden niet in ons voordeel uit. Maar zijn per saldo wel vaak bepalend geweest voor het resultaat. Het is niet zo dat ik daar de schuld bij neer leg. Dat zou dom zijn, want je moet hoe dan ook altijd eerst naar jezelf kijken.”

Een blik in de spiegel leert Beijes dat Dongen het tijdens de recente duels vooral gedurende de tweede helft liet afweten. “Maar ik zou daarbij niet direct aanwijsbare redenen voor kunnen bedenken. Als we die wisten, was het zo opgelost, hè. Het veldspel en de instelling is even wat minder geweest, maar daarvan is de laatste duels geen sprake meer. Tegen UNA vond ik ons zelfs een goeie wedstrijd spelen, we hadden daar een punt verdiend. Maar in diezelfde wedstrijd verliezen we ook ineens twee spelers met langdurige blessures. Het zit dan ook niet mee.”

Verwend

Ondanks de absentie van Remon Koenen (gebroken neus) en Manuel de Ceuster (gescheurde kruisband) acht Beijes Dongen goed genoeg om voor een ommekeer te zorgen. “Kansen creëren we nog voldoende, al is het natuurlijk wel handig als je er daar ook een paar meer van verzilvert. En verdedigend moet het alerter. In wezen is dat het verhaal,ja. Morren? Ach, ook dat moet je in perspectief kunnen zien. Natuurlijk zijn supporters ontevreden als je vaak verliest. Dat zij wij als spelers ook. Dit seizoen startten we met vier gespeeld, één punt. Toen werd er links en rechts ook gemopperd, bijvoorbeeld op de trainer. Maar daarna zetten we een mooie reeks neer en toen hoorde je niemand meer. In die hoek moet je het ook niet zoeken. Bovendien is ons publiek de laatste jaren over het algemeen behoorlijk verwend geweest. En dan is genoegen nemen met minder niet altijd makkelijk. Het zij zo. Wij als spelers weten dondersgoed waar we staan en waar ’t om gaat. Hard werken, met en voor elkaar. En dan heb ik er alle vertrouwen in dat het goed komt. Je kunt het verhaal trouwens ook omdraaien, hè. We staan ‘maar’ vijf punten achter op de derde plaats…”

Be Sociable, Share!

•