‘Ben geen pleintjesvoetballer meer’
Op zijn achtste werd hij door PSV weggeplukt bij UNA. Nu, twaalf jaar later, staat Nick Tielemans op het punt om terug te keren naar de club waar het voor hem ooit begon. “Verrassend? Nee, eigenlijk niet. Draai bij Brabantia een redelijk tot goed seizoen en weet wat ik kan. En heb UNA altijd wel in mijn achterhoofd gehouden, ben tenslotte een jongen uit Zeelst”, reageert de linksbuiten op zijn overgang, komende zomer.
Maar speelt ene Hunte niet op links bij de huidige koploper in de Hoofdklasse? Of anticipeert UNA/Brinvast alvast op een vertrek van de gewilde aanvaller? “Dat weet ik niet. Eerlijk gezegd hoop ik dat Torino blijft, want volgens mij kunnen wij op beide vleugels spelen”, weet rechtsbener Tielemans, die zichzelf vooral als een voorbereidende speler kwalificeert. En eentje die tegenwoordig zijn acties beter weet te doseren. “Met dank aan Frank Weijers, die mij bij Brabantia de wetten van het amateurvoetbal een beetje heeft bijgebracht. Ik ben lang een soort van pleintjesvoetballer geweest. Alleen maar acties maken. Ik weet nu dat ik mijn momenten moet kiezen.”
Weijers kwam Tielemans op het spoor tijdens diens stageperiode bij Helmond Sport, na PSV en FC Eindhoven de derde BVO waarvoor Tielemans voetbalde. “Niet goed genoeg, hè”, geeft Tielemans aan waarom zijn avonturen bij de betaalde clubs niet brachten wat hij ervan verwachtte. “Bij Eindhoven had ik de pech dat de jeugdafdeling toen werd opgeheven en in Helmond kon ik als 18-jarige aansluiten bij een selectie van 24 jonge spelers. Daar had ik geen trek in en besloot me op mijn studie te richten.”
Weijers
En het voetbal in de top van het amateurvoetbal, daarbij dus ondersteund door Weijers. In dat kader was het niet verwonderlijk dat ook De Valk, de huidige werkgever van die trainer, in de markt was voor Tielemans. “Zoals ik ook sprak met UDI’19, maar met die club kwam ik er na één gesprek al niet uit. Vanwege Frank en ook mijn vrienden Michel Payo en Carsley Mathila was De Valk een serieuzere optie, maar om eerlijk te zijn stond mijn keus al snel vast. Ik wil zo hoog mogelijk voetballen en met UNA is dat straks wellicht in de Topklasse. En zo niet, dan op zijn minst om het kampioenschap in de Hoofdklasse. Bovendien loopt ook bij UNA een aantal bekenden van me, zoals Niels Vreven en Brian Boogers.”
Eerst gaat Tielemans proberen er mede voor te zorgen dat Brabantia zich ook na juni hoofdklasser mag noemen. “Ik weet in ieder geval zeker dat wij nog de nodige punten gaan pakken. Met Jaafar en Giovanni Andjole hebben we een bredere groep gekregen, dat gaat ook meespelen. Bovendien vind ik dat veel teams in deze afdeling aan elkaar gewaagd zijn en daar hoort Brabantia eveneens bij. Baronie? Die ook. Ik weet het, thuis kregen we er flink van langs (0-3). Maar toen speelden we onze minste wedstrijd van het seizoen. Een mooie gelegenheid om dat in Breda recht te gaan zetten.” Eén ding is alvast zeker: aan overtuiging igeen gebrek bij hem…