Boos
Als een speer stoomde Dirk Heesen richting kleedkamer. Terwijl zijn ploeg een handvol seconden voordien toch nog een puntje (3-3) had gepakt. Op vrijwel hetzelfde moment haalden de routiniers van Haaglandia verhaal bij hun coach. Hoe die het in hemelsnaam in zijn hoofd had gehaald om in de laatste minuut van de blessuretijd nog een keer te wisselen en daarmee de organisatie te verstoren. De speaker riep ondertussen om dat Aziz Moutawakil, de maker van de 1-2 en de 3-3, tot man of the match was gekozen. “Ik onder mijn niveau?” En vervolgens was dus ook Moutawakil boos.
Of de vragensteller wellicht een andere wedstrijd had gezien, luidde de respons. Aziz, maar jij bent toch één van de kartrekkers van het team? Van jou mag toch iets meer verwacht worden? Het was toch grotendeels dramatisch wat jullie lieten zien? Is het de druk? “Bij mij in ieder geval niet. Jij zegt dramatisch, maar hoe kun je dan drie goals scoren?” Aziz, ik zei niet dat jij dramatisch speelde, maar dat van jou als bepalende speler net wat meer gevraagd mag worden.”Je hebt gelijk als je zegt dat veel simpele dingen fout gingen. Maar ik voel me wat dat betreft niet aangesproken. Vraag het maar aan de trainer.”
Emotie, adrenaline, druk. Ze doen soms vreemde dingen met mensen. Met ingetogen woede stond Dirk Heesen (foto) de vragensteller te woord. De coach van FC Oss zat even niet lekker in zijn folio, zeg maar. “Op sommige oplevinkjes na was het dramatisch. We kunnen met zijn allen discussiëren tot we een ons wegen, maar als je de bal niet van A naar B kunt spelen, heeft ieder vervolggesprek eigenlijk geen zin. Kijk, als een speler zijn basistaken uitvoert en een voorzet komt niet aan of iets dergelijks, okay, dat kan. Maar dit… Als je toch ziet hoe wij de goals weggeven. Die 2-3, oh, oh. Maar aan de andere kant, Emmo moet meteen na rust natuurlijk de 3-2 maken. Zo’n kans moet hangen.”
Maar ook Emrullah Güvenc – net als Moutawakil een belangrijke pion – had het niet. En dan kan het zijn dat Oss vervalt tot een niveau dat op zijn zachtst gezegd vragen oproept. Ook tegen tien man, zoals vrijdag tijdens de laatste twintig minuten. Het moet welhaast de druk zijn die de kortsluitingen veroorzaakt. “Vrijwel niemand binnen onze groep heeft ooit om een kampioenschap gespeeld. En ik heb het al vaker gezegd: kampioen moet je altijd eerst nog even worden. Vijf verliespunten marge? Voor Manchester United is dat geruststellend. Die geven dat nooit meer weg. Nee, zo ontspannen kan ik niet op de bank plaatsnemen.” Hoewel het dit seizoen al diverse keren – en meer dan eens niet overeenkomstig het wedstrijdbeeld – toch nog goed kwam met FC Oss. Druk? Waar maakt Oss zich druk over, zou je bijna zeggen? En, oh ja, Heesen hield wat Moutawakil betreft de kerk in het midden. “Op sommige onderdelen is Aziz top Jupiler League. Op een enkel ander punt wat minder. Uiteindelijk logisch, want anders speel je niet hier.”
1
2