Code 43
Hij is landskampioen geweest met PSV, speelde Champions League met Willem II, voetbalde meer dan 300 duels in het betaalde voetbal en kwam ook nog 26 keer uit als international van zijn geboorteland Thailand. Waar spelers met een bepaalde reputatie in de regel op extra coulance van de arbitrage kunnen rekenen, heeft Geoffrey Prommayon echter het gevoel dat hij soms juist gezocht wordt. De 39-jarige verdediger van Blauw Geel’38 Otter Westelaken vond de rode kaart die hij woensdagavond kreeg voorgeschoteld dan ook niet terecht. “Dat bewuste duel kwam misschien hard over, maar ik speelde de bal. Honderd procent. Maar door dat rood stonden we wel na een halfuur met tien man. En we zitten al in zo’n moeilijke fase”, verzucht Prommayon na het 2-0 verlies bij EHC.
De officiële uitspraak moet nog volgen, maar de Eindhovenaar weet het al: code 43 en dus twee duels schorsing. Terwijl de Veghelaren door blessures en schorsingen al zo krap in de spelers zitten. “Op televisie heb ik de laatste tijd overtredingen voorbij zien komen, die niet eens met geel bestraft werden. Echt, ik weet zeker dat ik voor deze actie in het betaald voetbal nooit een kaart zou hebben gekregen.” Terugdraaien gaat niet gebeuren en zodoende heeft Blauw Geel er een extra probleem bij. “We voetballen niet eens slecht, maar met die gelijke spelen schiet het niet op. Het is de laatste tijd toch teveel nèt niet, ondanks al die afwezigen. En dan beland je zomaar in de gevarenzone. De tijd begint nu echt te dringen. Onder geen beding wil ik afscheid nemen met een degradatie”, verwijst Prommayon ook naar volgend seizoen.
Na de zomerstop gaat hij als assistent van de nieuwe hoofdcoach Francois Gesthuizen verder. “Eigenlijk wilde ik de 40 volmaken als speler, maar het bestuur kwam met dit aanbod. Daarnaast moet het ook niet zo zijn dat ik de doorstroom van jonge spelers blijf verhinderen. Fysiek had ik beslist door gekund, maar voor de club is dit beter.” Maar zeg nooit, nooit. Want in één adem voegt Prommayon eraan toe dat hij straks voor de zekerheid zijn sporttas te allen tijde zal meenemen. “Ik voel me zeker nu nog teveel voetballer om helemaal te stoppen. Dus waar het mogelijk is, zal ik een balletje meetrappen.” Om te beginnen met oud-PSV, dat per jaar diverse wedstrijden speelt.