‘Een beetje half….’
foto Gerald van Zanten
Op het oog ging het afgelopen week om niet meer dan oefenpotje, dat duel van Kozakken Boys bij eersteklasser Oranje Wit. Toch was met name die 3 in de 3-4 uitslag wel degelijk een aandachtspunt voor Michel Langerak in de aanloop naar FC Lisse. Vruchteloos, want in die wedstrijd om het echie bleken de doordeweekse slordigheden simpelweg een voorbode. Van een rake linkse directe.
Nul tegen vier stond er uiteindelijk op het bord. Werden de Boys helemaal van de mat getikt? Nee, dat niet. Werden de Boys bij momenten afgetroefd op ‘dynamiek, loopvermogen en power’, zoals Langerak het oplepelde? Yes. En bovendien ook op tactisch inzicht, c.q. het herkennen van situaties. Toen het leed halverwege eigenlijk al geleden was, kalkte Langerak tijdens de rust nog eens op het bord wat hij verlangde van zijn spelers. Per saldo kwam het erop neer dat Kozakken Boys na de wissel van Giovanni Klaverweide (de vervanger van de geblesseerde Basoski) met een open rechterkant moest voetballen. De mannen knikten braaf van ja toen de coach vroeg of het duidelijk was, maar binnen de lijnen leidde dat hoogstens tot optische verbetering. En al helemaal niet tot een vooruitgang in het meest tastbare: het resultaat.
Maar eigenlijk vanaf het allereerste begin liepen de spelers van de thuisclub veelal achter bal en tegenstander aan. Het was inmiddels al 0-1 toen Langerak langs de kant met een woede-uitbarsting een reactie teweeg wilde brengen. Vergeefs. Aan een onvoldoende mate aan scherpte wilde Langerak de beroerde middag desondanks niet ophangen. “Lisse voetbalt redelijk chaotisch, maar anderzijds ook met het koppie. Als je als tegenstander niet adequaat reageert op de voortdurend lopende mensen vanuit de rug, dan ga je het moeilijk krijgen. Door hun speelwijze geven ze zelf ook de nodige ruimte weg, maar daar moet je dan anders mee omgaan dan wij dat deden.”
Bovo
Klassenverschil dus. In ieder geval in deze wedstrijd. Hoewel het Kozakken Boys praktisch bekeken ook niet echt mee zat. Ga de tegengoals nummer twee, drie en vier maar na. Bij de 0-2 werd eerst een aantal verkeerde keuzes gemaakt, vooraleer Arie Lock te zacht terugspeelde op Mirco Bovo (foto). De doelman, die Kozakken Boys straks overigens gaat verlaten, maaide vervolgens over de bal en deed in de tweede helft een poging om in de top tien van bloopers van het jaar te komen. Zo onbegrijpelijk opzichtig verkeek hij zich op een ogenschijnlijk standaard vangballetje. Daar overheen kwam ook nog eens de 0-4, die overduidelijk vanuit buitenspelpositie tot stand kwam.
De thuisclub had de pech dat Mark de Vries, de goalie van Lisse, wel in topvorm stak en een paar beste mogelijkheden verijdelde. “Ja, maar overall waren we vandaag gewoonweg niet goed genoeg. De ziel en zaligheid in een actie gooien, maar dan ook echt alles en zowel aanvallend als verdedigend, miste ik bij de meesten van ons. Was wat dat aangaat echt een wereld van verschil met hetgeen Lisse liet zien. Maar goed, hopelijk hebben wij ons portie voorlopig gehad…”
1
2