Geen woorden, maar daden

Frank Jongbloets werkte zondag zijn eerste competitieminuten af voor DESK. Bij een 3-0 achterstand kwam de routinier in het veld. Te laat natuurlijk om de zesde nederlaag (3-1) van de hekkensluiter in de Hoofdklasse B te kunnen afwenden. “Ik heb in ieder geval al wat wedstrijdritme kunnen opdoen.” De inbreng van Jongbloets kan DESK straks goed gebruiken. “We moeten zakelijker en ook wat venijniger worden.”

Het is een understatement door te stellen dat DESK een lastig seizoen tegemoet gaat. “Lastig, maar niet kansloos. Dat baseren wij op het feit dat DESK eigenlijk nog niet één keer is weggespeeld. Afgelopen week hebben wij als spelersraad bij elkaar gezeten en één ding viel daarbij op: het vertrouwen in de trainer is nog steeds groot. Daar ligt de kern van het probleem niet. Sterker: ik denk dat DESK blij mag zijn met een man als Ad van Seeters. De bevlogenheid spat er bij hem op alle gebieden vanaf. Aan hem ligt het absoluut niet”, verzekert Jongbloets.

Tijd tikt door

Maar waaraan dan wel? “Als je heel realistisch kijkt zitten we nu in een proces dat twee jaar geleden al is ingezet. Minder budget dus uiteindelijk ook minder kwaliteit. Talent voldoende, maar minder spelers die er meteen staan. Twee keer heeft DESK zich met de hakken over de sloot veilig gespeeld, maar het moment dat je er een keer vanaf kiepert, komt dan steeds dichterbij. De sfeer is prima, onderlinge irritaties zijn er niet of nauwelijks. Misschien zijn we als spelers wel te lief voor elkaar, dat zou kunnen. Zondag stapten we vol goede bedoelingen et cetera in de bus naar Limburg, maar als je dan na een paar minuten alweer achter staat, doen we iets niet goed. Daarom zullen we vanaf nu iets anders moeten gaan spelen. Meer vanuit de nul. Voetballen met druk naar voren is het leukst en het meest attractief, maar blijkbaar is deze groep daar nog niet klaar voor. En de tijd tikt gewoon door.”

Vanuit de controle

Jongbloets beseft dat hij het in zijn eentje ook niet kan veranderen, maar dat hij vanuit de controle wel een bijdrage kan leveren aan een ander DESK. “Mijn rugblessure is genezen. Ik heb nu twee weken de tijd om mezelf op te trainen, zoals dat heet. En als groep moet het besef komen dat we met zijn allen iets meer moeten brengen. Nou ja, dat besef was er al, maar het vanaf nu ook daadwerkelijk laten zien in die negentig minuten op zondag. Want uiteindelijk word je alleen daarop afgerekend.”