Grasduinen
Grappig altijd hoe een wedstrijd vanuit legio invalshoeken bekeken kan worden. “Dongen matig? Zeg maar gerust dramatisch”, oordeelde de lachende doelman Timen Beijes wel heel erg kritisch. Lachte hij? Ja, want Dongen pakte in blessuretijd via Dennis Amkreutz (2-1) tegen de veldverhouding in de volle mep tegen Nuenen. “Gevonden punten? Nou, volgens mij had Dongen de meeste kansen”, counterde Arie van der Zouwen, de coach van de thuisclub.
Die na het laatste fluitsignaal de felicitaties ontving van collega Pierre van den Eeden met de toevoeging dat Dongen ongetwijfeld kampioen zal worden, want ‘die winnen dit soort wedstrijden in de regel op deze manier’. “Als je over de eerste helft praat mag je gerust stellen dat het uiteindelijke resultaat onverdiend is. Tijdens de rust heb ik dat de jongens ook voor gehouden. Als je zo voetbalt en het desondanks 1-1 staat, kan het haast niet anders dan dat je deze wedstrijd gaat winnen”, sprak Van der Zouwen.
Het verhaal van de kip en het ei domineerde in de nabespiegelingen wat betreft het eerste gedeelte. Was Dongen toen zo zwak door toedoen van Nuenen? “Wij probeerden te voetballen, maar dat was op dit veld onmogelijk. Daardoor brachten we onszelf in de problemen”, vond Van der Zouwen. Het gras in Dongen stond zo hoog dat de voetbalschoenen van de spelers erin wegzakten. “De gemeente maait op donderdag voor het laatst en bovendien niet kort genoeg”, luidde de algehele opinie van de direct betrokkenen.
Superkansen
Nuenen paste zich het best aan en zette bovendien goed druk op de Dongense defensie, zeker in balbezit het minste gedeelte van de ploeg. ‘Speel maar lang. Verleg het probleem maar richting hun helft’, gaf Van der Zouwen zijn team tijdens de pauze als opdracht mee. Die strategie hield in dat de partij in de tweede helft meer in evenwicht was. Met een superkans voor Mounir Mamaar (boogbal op de lat) en een mogelijk nog grotere voor de Nuenense invaller Joep van Maasakkers, die voor een leeg doel wild over schoot. “Daar gaat-ie, dacht ik toen. Maar nee, toch heb ik geen moment gedacht dat we die 1-1 moesten koesteren. Voorin hebben wij zoveel spelers die vanuit het niets iets kunnen forceren”, stelde Beijes. En dat bleek. Fatih Kamaci versierde een vrije schop, die door Paul van Zon richting tweede paal werd gestuurd waar Amkreutz (foto) profiteerde van het blok dat door ploegmaats gezet werd. “Lekkere punten zijn dit. Vaak is het bij ons andersom geweest. Dongen moet beter, maar dat weten wij zelf als geen ander, hoor.” En weer die big smile bij de keeper.