foto Jan Verhoeven

Ook in zijn stoutste dromen had Marvin Bedaf niet durven denken dat hij ooit in de Hoofdklasse zou voetballen nadat hij in 2010 de overstap maakte van MOC’17 naar DOSKO, toen beide derdeklasser. Maar mooi dat die Bedaf nu met zijn maatjes uit Bergen op Zoom op dat niveau loopt te ballen tegen gerenommeerde tegenstanders als EDO, Hollandia en Koninklijke HFC. En – na een koude douche-start – met zeven punten uit de laatste drie duels nog perspectiefrijk ook.

“We startten het seizoen zoals we dat ons de laatste jaren eigen hadden gemaakt. Dus hoog druk zetten en op de aanval gericht. Maar na een aantal wedstrijden bleek dat de tegenstand toch een stuk beter was dan dat we gewend waren. We scoorden zelf wel redelijk veel, maar gaven teveel kansen weg, die ook nog eens benut werden. Daarom hebben we de speelwijze tussentijds iets aangepast. Zakken nu verder in en voetballen dichter bij elkaar, geven minder ruimte weg. Het is resultaat is er inmiddels naar”, zegt de puntspeler in de aanloop naar het duel met RKAVV.

Een belangrijke pot tegen een ploeg die tot dusver één puntje meer verzamelde dan DOSKO. “Een duel dat je sowieso niet mag verliezen. Hoewel winnen ons uitgangspunt blijft, altijd. En dat kan in deze Hoofdklasse A, ook al zijn de tegenstanders met name fysiek en qua slimheid een paar maatjes groter dan die uit ons verleden. Met regelmaat komen we ex-profs tegen, da’s toch mooi om mee te maken. Maar onder de indruk ervan zijn we niet echt meer. Ik bedoel, we zijn op één wedstrijd na toen we na een rode kaart in de tweede helft met tien man speelden verder niet weggespeeld. Als wij geconcentreerd voetballen en onze verdedigende taken uitvoeren, hoeft dit DOSKO voor niemand bang te zijn in deze afdeling”, brengt de topscorer het almaar groeiende geloof in eigen kunnen binnen het team onder woorden.

Anoniem

Ook over zijn persoonlijke ontwikkeling is de man (25) die in eerste instantie leeft van zijn doelpunten niet ontevreden. “Zeven goals tot nu toe is wel okay, vind ik. Ik merk in het veld dat ik slimmer en sterker word. Je zult wel moeten, anders red je het niet tegen verdedigers van dit kaliber”, bekent hij die een paar geleden nog redelijk anoniem in de marge van het amateurvoetbal zijn wedstrijdjes speelde. “Klopt, ik sta er niet heel vaak bij stil, maar opmerkelijk is het zeker. Had toen nooit gedacht dat ik dit ooit zou meemaken. Waarschijnlijk geldt dat voor meerdere ploeggenoten.”

foto Jan Verhoeven

Hoewel nog altijd zonder basisspelers als Bart Dietvorst (herstellende van de Ziekte van Pfeiffer) en Mesut Kartal (kruisband) lijkt DOSKO de successleutel ook op een hoger platform gevonden te hebben. Ook al heeft de gang van de Bergenaren anderzijds nog altijd iets weg van één groot avontuur. “Dat wie weet waar eindigt, ha,ha. Maar een avontuur is het. Zeker als je ziet waar wij vandaan komen. Maar als je eenmaal ergens van geproefd hebt, wil je meer. Stapje voor stapje proberen we beter te worden. Ook als club in zijn geheel en de organisatie eromheen. Want laat één ding duidelijk zijn: nu we eenmaal op dit niveau zijn, willen we dat ook vasthouden. De praktijk wijst uit dat dit een realistisch streven is. Goed voor ons, maar ook goed voor de stad Bergen op Zoom, die met MOC en Halsteren sowieso in opmars is op voetbalgebied. We komen eraan, ja. Ik weet nog wat ze bij Hollandia zeiden toen zij bij de eerste competitiewedstrijd voor de warming up het veld opkwamen. ‘Waar is hier het hoofdveld?’ Nou, laat ze maar lachen. Wij weten beter..”

Be Sociable, Share!

•