Het laatste woord
foto Gerald van Zanten
“Een wedstrijd waarin degene won die het eerst zou scoren? Op een gegeven moment wel, ja. Nadat wij een stuk of vijf honderd procent kansen niet benutten”, reageerde Arie van der Zouwen, die met Dongen 0-2 klop kreeg van Baronie. In geen hoogstaande derby, maar wel een onderhoudende. “Dit hadden we effe nodig na de resultaten van de laatste weken”, glunderde coach Jack Sweres, terwijl de soundblaster in de Bredase kleedkamer op volle toeren draaide.
“Misschien kijk ik nu door een geelblauwe bril, maar ik vind dat wij het zelf hebben laten liggen. Dit verlies heeft niet zozeer met de sterkte van Baronie te maken”, vond Daan Poelmans, kritisch beschouwd één van de weinige spelers aan Dongense kant die samen met doelman Timen Beijes een bovengemiddeld niveau haalde. Of misschien beter: het niveau van de laatste weken. Dat kon niet gezegd worden van Fatih Kamaci. De man met de ideeën zat gevangen in het Bredase blok op het middenrif. “Kun je nagaan hoe de verhoudingen waren als dat wel het geval was geweest”, gaf Van der Zouwen nog maar eens aan dat Dongen zichzelf tekort had gedaan.
Eén keer etaleerde Kamaci, een kwartier voor tijd bij 0-1 gewisseld, zijn extra kwaliteiten aan de bal. Dat was voor rust toen hij achteloos wegdraaide in de Bredase zestien en Robert Mutzers de bal op een presenteerblaadje aanreikte. Diens schot miste echter overtuiging, zoals ook Roel Willemse en Remon Koenen niet resoluut en/of onhandig omgingen met de mogelijkheden. Het aanvankelijke prikken van Baronie transformeerde door de brilstand vooral in de tweede helft tot gevaarlijk uitbreken en vanaf het moment dat de verder redelijk onzichtbare Tiago Faria da Silva halverwege op aangeven van Benjamin van Wanrooij de 0-1 binnen duwde, kwamen de Bredanaars – op een poging uit de draai van Willemse na – eigenlijk nooit meer echt in gevaar.
Linies
“Een overwinning van het collectief”, probeerde Jurgen Gijzen zijn eigen inbreng te relativeren. Die was namelijk dik in orde. “Misschien zijn we voor rust een paar keer goed weggekomen, maar ik vond over het algemeen dat we het tactisch prima voor elkaar hadden. Hielden de linies kort op elkaar en profiteerden naarmate de wedstrijd vorderde steeds meer en beter van onze snelle mensen voorin”, wist de aanvoerder. Die daarmee voorbijging aan de problemen die Baronie voor rust in de linkerzone wel degelijk kende. “Jimmy had het moeilijk, maar ik vond dat ik het in het kader van het groepsproces niet kon maken om hem al na twintig minuten te wisselen”, zei Sweres, die dat pas tijdens de pauze deed. Met Joris Peeters als linksback voor Jimmy Baks oogde het nadien wat stabieler.
Al moest Baronie Koenen vanuit die zone vlak na rust eerst nog een kans toestaan. “Die moet hij natuurlijk breed leggen op Kamaci”, had Van der Zouwen geconstateerd. Maar nee, het bleek niet de middag van Dongen. In de slotfase gaf Van Wanrooij de gastheer na een slim balletje van Emre Ucerler (Sweres: ‘hij was onze beste man’) de genadestoot. “Nu nog de twee potjes tot aan de winterstop goed doorkomen en dan kan Baronie richting die top vijf klimmen”, keek Gijzen alvast wat stappen vooruit.
1
2