Langzaam aan ondervindt Dongen de keerzijde van de roem die het als debutant opbouwde in de eerste maanden van het seizoen. Maarten van Vugt had zijn ploeg Blauw Geel’38 tactisch uitstekend geprepareerd voor de ontmoeting met de revelatie tot dusver. Veel power in de duels waren daarnaast handelswapens, waarop Dongen onvoldoende antwoord had. De uiteindelijke 1-1 was vanuit Veghels perspectief niet onverdiend.

Clemens Bastiaansen dacht daar iets anders over. De coach van Dongen vond dat ‘er maar één ploeg gevoetbald had’. Vooral in de tweede helft ontwikkelde de thuisclub inderdaad veel druk, maar het blok van Blauw Geel stond pal. En anders was daar altijd de sterk keepende Jurgen Pinckers. De doelman verijdelde in de eerste helft twee honderd procent kansen van Remon Koenen, die twee keer helemaal vrij voor hem opdook.

In de slotminuut ranselde Pinckers een pegel van Larry van Ommen uit de bovenhoek. Tegen een kopbal van Jeroen Nagel was Pinckers niet opgewassen. Die treffer betekende de 1-1. Emiel van der Sanden had zijn team voor rust aan de leiding geholpen door een strafschop beheerst binnen te schuiven. De pingel werd toegekend na een handbal van Paul van Zon. Sleutelspelers in het tactisch concept van Van Vugt waren Mounir Biyadat en Mehmet Dingil. Biyadat als slimme schakelspeler en man met het overzicht en Dingil als fysiek sterk loopwonder met voetballende capaciteiten. “Het klopt dat we ons positiespel niet konden spelen. De dekking op onze sleutelspelers daarin was strak en we waren bovendien slordig in de passing. Maar al met al vond ik dat Dongen meer had verdiend”, luidde de slotconclusie van Bastiaansen.

Stand Hoofdklasse B per 7 februari

Be Sociable, Share!

•