In kielzog van pa?
Als een soort van noodspits schoot hij er in de Hoofdklasse tijdens de tweede helft van het kampioensjaar aardig wat binnen voor UNA/Brinvast. Maar een niveautje hoger liggen de (kracht)verhoudingen anders, met voor hem de nadruk op het fysieke gedeelte. Geheel toevallig is het daarom niet dat de frêle Brian Boogers vanuit zijn favoriete positie – nummer tien achter de diepe spits – ineens begint te scoren. Vijf goals in de laatste twee officiële wedstrijden zijn cijfers die tellen.
De 20-jarige zoon van clubicoon Ton Boogers kent zijn plaats in de pikorde. Ook in dit opzicht berust het niet op toeval dat Boogers een speciale voetbalklik voelt met zijn meester op tien, Niek van Boekel. “Ik ben een speler die het eerst en vooral van zijn techniek moet hebben. Dat was ook zo toen ik nog bij Willem II speelde. Daar redde ik het uiteindelijk niet omdat ik het fysiek aflegde. In de D’tjes en de C’tjes kun je die tekortkomingen nog compenseren, maar naarmate je ouder wordt, vormt dat een steeds groter probleem. Rond mijn zeventiende kreeg ik ineens een groeispurt. Nu nog ben ik lichamelijk niet de sterkste, maar ten opzichte van voorheen is het wat dat betreft wel beter geworden.”
Eerste elf
En die voetbaltechnische basis, die blijft. “Dat bedoel ik met die verstandhouding met Niek, wij begrijpen elkaar. Als je zoals wij jaren bij een BVO hebt gezeten met vier of vijf trainingen per week, dan heb je toch een streepje voor.” Voor Boogers moet zich dat vertalen naar een structurele basisplaats. “Daar richt ik me op. Veel wedstrijden spelen en daarnaast mijn studie Bedrijfseconomie afronden. Wat er daarna eventueel op mijn pad komt, zie ik dan wel weer.” De kans is echter niet ondenkbeeldig dat hij als kind van Zeelst het voorbeeld van zijn vader volgt.
In ieder geval voor zondag als UNA in Hoorn tegen Hollandia speelt, lijkt Boogers zeker van een plaatsje bij de eerste elf. “Zeker weet je het pas als je naam op dat bord staat. Maar ik ga daar door de laatste ontwikkelingen wel vanuit. Ik zie mogelijkheden voor ons. Natuurlijk, waarom niet? Zij kregen een flink pak slaag en wij tankten vertrouwen door die 5-0 tegen Quick’20. Gezien de overige uitslagen was het maar goed dat we wonnen. De komende wedstrijden worden cruciaal. Het wordt aanhaken bij de middenmoot of anders kunnen we ons waarschijnlijk opmaken voor een lang gevecht om lijfsbehoud.”