“De een is ’n stuiterbal, de ander is rustig, hè.” Tot die laatste categorie behoort Guillermo Zschűsschen, in het Kozakken Boys van Michel Langerak veelal bankzitter. De 27-jarige Bredanaar wekt de schijn dat lot gelaten te ondergaan, maar niets is minder waar. “Ik wil gewoon lekker voetballen. Of ik wat kan toevoegen aan dit team? Honderd procent! Maar dan moet je daar wel de kans voor krijgen.”

De mededeling dat voor Zschűsschen na de zomer geen plaats meer is in Werkendam kwam voor hem niet als een verrassing. “Lijkt me logisch als je weinig speelt, niet?”, kaatst hij die verzekert op alle aanvallende posities binnen een elftal inzetbaar te zijn. “Hoewel ik van origine een middenvelder ben. Luister, je kunt er een heel verhaal van maken, maar in feite is het simpel. Er is geen klik tussen de trainer en mij. Ik heb in die anderhalf jaar bij Kozakken Boys volgens mij nooit drie of vier keer achter elkaar in de basis mogen starten. Het is altijd erin en eruit geweest en daarna een hele tijd niets.”

Baronie

Zschűsschen bevestigt dat voetbal zijn ding is. Eigenlijk zijn enige ding. Dus gaat hij zeker op zoek naar een nieuwe club. “Op een zo hoog mogelijk niveau. De spoeling is wat dat betreft dun in de regio Breda, ja”, weet ook Zschűsschen, nadat hij met klem heeft gesteld in geen geval terug te keren naar Baronie. “Waarom niet? Gewoon, omdat ik dat niet wil. Ik maak me niet druk, joh. Komt goed. Er komt heus wel wat op mijn pad. Heb ook nog alle tijd. Een stukje rijden vind ik geen probleem. Clubs kennen mij, weten wat ik kan. En hoe ik ben. Hoe dan? Ik probeer andere jongens beter te maken, ben daar vaak mee bezig. En ze luisteren, hè”, aldus Zschűsschen, die voor Baronie bij TOP Oss drie jaar in de Jupiler League voetbalde. Als een speler met een gave (trap)techniek, die de belofte echter nooit helemaal inloste. “Niet mee eens. Vertrouwen. Dat is waar het allemaal om draait.”

Be Sociable, Share!

•