Vanaf de tribune, want geschorst, zag Mathijs Hage hoe Baronie met 0-0 gelijk speelde bij FC Hilversum. Normaal gesproken een resultaat waarmee je thuis kunt komen, maar voor sommige Baronnen voelde de plus 1 als min 2. “Dat was op basis van de eerste helft, vond ik. Toen leefde ook de gedachte dat wij Hilversum konden pakken. Maar na rust was Hilversum beter”, analyseerde Hage.

Misschien ook door de overige uitslagen voelde de remise toch als een nederlaag in het Bredase kamp. “De kloof wordt steeds groter. Maar we zijn pas dood en begraven als het echt niet meer kan. Ik vind ook dat we verplicht zijn dat uit te stralen voor Baronie en naar onszelf. We moeten het veld blijven instappen met het gevoel om ergens voor te spelen. Zodat we straks met opgeheven hoofd de handdoek kunnen gooien als het inderdaad zo ver mocht komen.”

Waar de voetbaltoekomst van de topscorer ligt, is nog ongewis. Her en der sluimert vage interesse en met DESK voerde hij (samen met Revy Rosalia, die inmiddels voor Lienden koos) inmiddels een prima gesprek. “Daar sprak echt veel waardering uit. Ik wil echter niet te snel beslissen. Volgend seizoen begin ik aan mijn laatste studiejaar aan de PABO. Dat wordt een belangrijke periode met het oog op mijn maatschappelijke toekomst. Eigenlijk heb ik geen trek om ver te gaan reizen voor het voetbal. Wat dat betreft is Kaatsheuvel te doen vanuit mijn huidige woonplaats Breda, ja. Ik moet alles nog eens goed op een rijtje zetten.  Laat me niet opjagen. Misschien wordt het wel Baronie 6, ha, ha. Nee, dat meen ik serieus. Het doet me goed hoe de mensen op de club hebben gereageerd op mijn gedwongen afscheid. Eén en al positivisme en begrip. Nee, met de bewuste personen heb ik nadien niet meer gesproken. Dat is ook klaar voor mij. Tot de laatste snik ga ik alles geven voor Baronie. Voetballen en scoren, zei Revy tegen mij. Dat klopt, maar ik vind wel dat ik niemand meer iets hoef te bewijzen. Dat stadium ben ik al gepasseerd.”

Be Sociable, Share!

•