foto Wim Verhoeven

Af en toe wordt hij door ploeggenoten Overmars genoemd. Niet zonder reden, want in zijn manier van voetballen heeft Richie Basoski ontegenzeggelijk raakvlakken met de voormalige vleugelflitser van onder meer Oranje. “Hoewel ik het toch vooral van de snelheid op die eerste meters moet hebben. Bovendien scoorde Overmars volgens mij makkelijker. En vaker”, zegt de 25-jarige dribbelaar van Kozakken Boys.

Die er deze week snel uit was met technisch manager Kees Spaan inzake een langer verblijf (twee jaar) in Werkendam. “Ik woon in Barendrecht en Capelle ligt ook om de hoek. Net als Xerxes en RVVH. Maar waarom zou ik weggooien wat ik nu heb? Een mooie club en een leuke groep met nauwelijks gezeik en waarvan een groot gedeelte eveneens bijtekende. Nee, voor mij was het daarbij geen issue wie de nieuwe trainer gaat worden. Kozakken Boys zal hoe dan ook garant staan voor aanvallend voetbal in een 4-3-3 systeem.”

Met Basoski bij voorkeur komend vanaf links. Bal aan de voet en de tegenstander opzoeken. Dat is hem ten voeten uit. “Van een uitstervend ras? Je zou bijna zeggen van wel, hè. Hoewel wij met bijvoorbeeld Ismael Yildirim nog zo’n type hebben. Maar inderdaad, als mijn primaire opdracht simpel spelen en achter die back aanhollen zou zijn, dan kun je beter iemand anders opstellen. Ik weet heus wel dat je zeker in die Topklasse soms ook in de taak moet spelen. De trainer stimuleert het maken van acties, maar als ik me zes keer achter elkaar vastloop en vervolgens blijf hangen, wordt hij daar niet vrolijk van. Dat dan weer wel natuurlijk. Dus ik werk eraan constanter te worden en altijd mijn waarde voor het team te houden.”

Speluhhh!

Zonder daarbij zijn intuïtie te verliezen. Hetgeen weleens wrevel oproept bij sommige fans, getuige het meer dan eens te horen ‘speluhhh!’ als Basoski weer eens aan de dribbel geslagen is. “Ha, ha. Ja, ik ken het. Maar op die manier voetbal ik in mijn kracht. Dat maakt het spelletje ook juist zo leuk voor mij.” Basoski een zegen voor het voetbal noemen gaat misschien wat ver, maar als liefhebber naar hem kijken kan niet anders dan een glimlach opleveren. Door zijn gave van het uitspelen van een tegenstander ontstaat er altijd dreiging en/of een opening. “We trainen daar ook geregeld op. Acties maken vanaf de vleugel en vervolgens loeren op de steekpass. Het rendement? Dat is best okay, hoewel het natuurlijk altijd beter kan. Dat geldt ook voor dit Kozakken Boys. Je voelt dat we met iets moois bezig zijn. Vandaar ook dat de club zoveel mogelijk spelers aan het binden is. Als we deze lijn doortrekken en soms iets slimmer worden, dan moet een plaatsje in de subtop van de Topklasse op termijn tot de mogelijkheden behoren.”

Be Sociable, Share!

•