Niels Vreven geeft toe dat het voor hem misschien makkelijk praten is. Maar de linksback van UNA/Brinvast vindt toch dat Nuenen eerst en vooral in de spiegel moet kijken na alle ophef rond de arbitrage bij het duel tussen beide hoofdklassers (1-4) op zaterdagavond. Waarbij vooral de tweede gele kaart voor Koen Bots in de tiende minuut onderwerp van gesprek was. “Niet slim van die jongen. Bovendien had zijn eerste geel ook rood kunnen zijn.”

Na een blessurebehandeling die Bots onderging nadat hij zelf de overtreding maakte die hem de eerste prent kostte, betrad de verdediger volgens de lezingen het veld op eigen initiatief en op de verkeerde plaats. “Achteraf hoorde ik dat de grensrechter toestemming zou hebben gegeven. Wat hij later weer ontkende. Je krijgt dan van die welles-nietes spelletjes. Hoe je het ook wendt of keert, de scheidsrechter hanteerde de regels en bepaalt. Nogmaals, ik stond aan de andere kant van het veld, maar ik hoorde van sommige spelers dat de scheids zelfs gezegd zou hebben dat de speler van Nuenen moest wachten op een teken.”

Zou Vreven ook zo gereageerd hebben als het UNA was overkomen? “Ik denk zelfs dat wij de speler in kwestie dan op zijn fout hadden gewezen. Kwaad zouden zijn. Je benadeelt dan je eigen ploeg. Weet je, voetballen betekent ook slim zijn. Laatst tegen Baronie was ook zoiets, ja. Maar dan voor praten. Ik denk dat het ook met ons te maken heeft. Dat tegenstanders allerlei plannen hebben en soms een beetje gefrustreerd raken omdat UNA de bal makkelijk laat gaan”, aldus Vreven, die in Nuenen echter met 1-0 achter stond op het moment van de veldverwijzing. “Je weet nooit hoe het gelopen was met elf tegen elf, maar dan was het waarschijnlijk een stuk lastiger geworden, ja. Maar was dit onze fout? Nuenen benadeeld? Nou, volgens mij kreeg die nummer zeventien op een gegeven moment ook voor de tweede keer geel, maar hij mocht gewoon blijven staan. Dus …”

Breedte

Bevoordeeld of niet, met vijftien punten uit vijf duels heeft UNA de weg naar boven definitief ingeslagen. Nietwaar? “Het was in het begin even zoeken, maar toch vooral niet efficiënt omgaan met de kansen. Als groep hebben we altijd geloof en vertrouwen gehouden, omdat we wisten dat die ballen eens goed zouden vallen. Onze kracht is denk ik de breedte van de selectie. Bij UNA zitten spelers op de bank die elders in deze afdeling in de basis zouden staan. Nee, het is zeker geen kwestie van ‘dat doen wij wel even’. Wij werken er hard voor en dan dwing je het, gekoppeld aan de kwaliteiten, ook af. Venray blijft inderdaad hun wedstrijdjes winnen, maar UNA moet vooral naar zichzelf blijven kijken. Uiteindelijk kom je na 26 wedstrijden daar terecht, waar je thuis hoort.”

Be Sociable, Share!

•