foto Gerald van Zanten

Twee jaar geleden werd UNA/Brinvast volgens Niek van Boekel een beetje overvallen door de titel in de Hoofdklasse. “Toen waren we één van de kanshebbers. Nu voor velen de gedoodverfde favoriet. Zo voelden we dat zelf ook wel, alleen al op basis van de versterkingen die we erbij hadden gekregen. Toch moet je het dan nog wel even waar maken. Daar zijn we na een stroef begin prima in geslaagd. Dit team is sterker dan het elftal dat vorig seizoen in de Topklasse speelde.”

En toen via de play-down barrage eruit knikkerde. “Straks moeten we ervoor zorgen dat we in de Topklasse van die onderste plaatsen wegblijven. Daar heb ik nu al een goed gevoel over, is zeker een haalbare kaart. Op Torino Hunte na – wat absoluut een aderlating is, die stak er toch wel een beetje bovenuit – blijft de basis intact plus Pieter-Jan Scheerlinck en Nick Tielemans die al zijn vastgelegd. En ik verwacht dat daar nog wel wat bijkomt. Mijn broer Rob? Is een optie, zeker nu we de zekerheid van de Topklasse hebben.”

Als het aan UNA en aanvoerder Niek van Boekel ligt, wordt de Zeelster trots een blijvertje in ’s lands hoogste amateurvoetbalklasse. “UNA hoort thuis op dat podium, is een vereniging die topklassenwaardig is.  Een fijne club om te zijn ook. Je merkte vorig jaar al aan de reacties van de overige topklassers dat zij het over het algemeen jammer vonden dat wij degradeerden. UNA had en heeft de zaakjes organisatorisch namelijk goed voor elkaar. Clubs als Achilles’29 en De Treffers zijn wat dat aangaat een stap verder, maar voor het overgrote deel van de rest doen wij op zijn minst niet onder. En voor binnen de lijnen hebben  we inmiddels dusdanig meer in onze bagage, dat we niet snel meer verrast zullen worden. We zijn bekend met de wetten van de Topklasse. Zoals bij de start in 2011 wel het geval was, zullen we nu bij wijze van spreken een voorsprong niet meer zo naïef uit handen geven.”

Ontlading

Hij klinkt nog een beetje hees na alle festiviteiten van zondag tot halverwege de nacht. Vandaag (maandag) staat een BBQ met de supportersclub inclusief naborrel op het programma en dinsdag een etentje met de selectie en wie weet wat er daarna nog gebeurt… “Nog twee dagen feesten in ieder geval. Dat hebben we wel verdiend. Anders dan twee jaar geleden? De ontlading na het laatste fluitsignaal was niet minder dan toen, hoor. Prijzen pakken went volgens mij nooit. Misschien dat er bij de huldiging wat minder belangstelling was, maar ach. Het vervolg? De wedstrijdspanning en de druk is er nu af bij ons, maar cadeautjes gaan wij niet uit delen. Nog wat goals scoren? Zeven is inderdaad weinig voor mijn doen, bovendien gemaakt in de eerste negen wedstrijden. Komt natuurlijk vooral door mijn rol binnen het team. Rond de winterstop ben ik meer controlerend gaan spelen en dan kom je aanzienlijk minder voor het doel. Maar dat is niet echt een thema. Volgend jaar Topklasse! Dat het dit seizoen makkelijk ging wil ik niet zeggen. Maar dat ik zoals vorig jaar helemaal kapot was na een wedstrijd, heb ik nu niet meegemaakt. Da’s net die tel verschil qua handelingssnelheid, hè…”

Be Sociable, Share!

•