foto Gerald van Zanten

Of het één met het ander verband houdt, valt nooit sluitend te bewijzen. Maar als het ter sprake komt, schiet Armin Alibasic in de lach. Het kwam hem namelijk bekend voor. Hij had het zelf ook al eens in de groep gegooid. Met een dolletje, maar toch ook met een serieuze ondertoon. Wat dan? “Het is inderdaad een feit dat sinds ik in de basis sta Schijndel opmerkelijk veel punten pakt, ha ha.”

Zeer opmerkelijk ( en knap) wat Schijndel na de winterstop allemaal aan ’t doen is in de Hoofdklasse B. Slechts één verliespartij – tegen UNA en nog onterecht ook – , een slippertje tussendoor tegen Someren (1-1) en voor de rest louter overwinningen. Daardoor is de strijd tegen degradatie voor de debutant in een paar maanden tijd omgetoverd tot een gevecht om een plek in de nacompetitie voor promotie. “Daar gaan we nu ook echt voor. We hebben de doelstelling aangepast, zeg maar. Het is de vraag of de club wel zit te wachten op een eventuele plaats in de Topklasse, maar dat zien we dan wel weer. Bovendien, we hebben op dit moment natuurlijk nog niks.”

Drie keer trof Alibasic (23) zaterdag de roos in Veghel tegen Blauw Geel. Zijn seizoenstotaal staat inmiddels op elf doelpunten. “Met maar negen basisplaatsen. Maar aan de andere kant moet je daar ook niet al teveel waarde aan hechten. Ik sta in het veld om doelpunten te maken. Zoals andere jongens er staan om die juist te voorkomen. Het is echt mooi om te zien hoe sommigen zich soms letterlijk in de baan van een schot werpen. Alsof hun leven er vanaf hangt. Dit Schijndel heeft een goeie en ook leuke groep voetballers bij elkaar. Ik weet nog hoe bijvoorbeeld Gerke van den Akker mij gesteund heeft in die moeilijke periode voor de winterstop. Ik kreeg toen weinig speeltijd en speelde echt met de gedachte om volgend seizoen ergens anders te gaan voetballen. Ik wil namelijk spelen. Altijd en overal.”

Wedstrijdbespreking

Op zich heeft Alibasic door zijn prestaties logischerwijs stappen gemaakt in de pikorde. Omdat Rinse Wiekema straks vertrekt én Frank Brands, die hij nog kent van Berghem Sport, het van Mark Schenning gaat overnemen, lonkt na de zomer een min of meer onomstreden basisplaats. Maar nu is dat dus nog altijd geen vanzelfsprekendheid. “Als ik nog bij Berghem Sport had gespeeld, zou ik in een soortgelijke situatie anders gereageerd hebben, klopt. Iets opstandiger, ha ha. Maar begrijp me goed, ik kon de gedachtegang van de trainer wel volgen. Bij een hoofdklasser heb je natuurlijk meer goeie en gelijkwaardige spelers dan bij een derdeklasser. Het gevoel dat ik op zeker ga spelen, heb ik nog steeds niet. Elke keer weer is het een spannend moment bij de wedstrijdbespreking. Wachten op het moment dat Mark Schenning dat blad omslaat en dan je naam zoeken. Het doet nog steeds wat met me als ik zie dat ik erin sta.”

Of als hij gewisseld wordt, zoals onlangs tegen Someren.  “Tijdens de rust. Om eerlijk te zijn speelde ik ook niet best, maar toch was ik pissig. Ben meteen na de wedstrijd naar huis gegaan en liep een tijdje chagrijnig rond. Normaal gesproken ben ik buiten de lijnen een vrolijke en best wel rustige gozer. Maar op dat veld is het voor mij oorlog. Dan telt er maar één ding en dat is winnen”, verzekert de geboren Bosniër met de oer-Brabantse tongval. “Kan ook niet anders, hè. Heb onlangs mijn 20-jarig jubileum gevierd. Zo lang ben ik al hier, ha ha.”

Be Sociable, Share!

•