Net nu Schijndel aan het toewerken is naar een elftal met zoveel mogelijk voetballers van eigen bodem, valt het vertrek van René Geerts best zwaar bij de eersteklasser. “Begrijpelijk en als er geen interesse van deze club was geweest, was ik hoogstwaarschijnlijk gebleven.” Maar net die ene club trok dus wel aan de bel. Al een paar maanden geleden. “OJC Rosmalen heb ik altijd een supermooie club gevonden. Gevoelsmatig is dat juist gebleken. En zij spelen hoofdklasse, het niveau dat ik minimaal nastreef”, bekent de 21-jarige middenvelder.

Geerts was bezig aan zijn tweede seizoen bij Schijndel, de club waarvoor hij destijds koos op aanraden van Bas Smulders. “Hij vond mij geschikt omdat ook ik het van mijn voetballende vermogen moet hebben. In twee jaar tijd heb ik op een paar duels na vanwege blessures bijna alles gespeeld”, verklaart Geerts de juistheid van die keuze. Die lijn hoopt Geerts bij OJC door te trekken. “Door het vertrek van Bas van den Berk en Pieter Schrassert Bert komt er minstens één plek vrij. Daar wil ik voor gaan en de kans daarop gaat zeker komen. Mijn doel is om een voetballer te worden die in de  hoofdklasse een constant niveau haalt. Ja, tot nu toe is het soms te wisselvallig. Al lag dat dit seizoen natuurlijk ook een beetje aan de omstandigheden.”

Bij Rhode, zijn eerste club bij de senioren, zegt Geerts zich pas voor het eerst bewust te zijn geworden van het spelletje. “Bij de mannen wordt natuurlijk meer gevraagd van een speler. Is de weerstand bijvoorbeeld veel groter.” Terwijl hij toch een stevige basis als jeugdspeler opbouwde bij PSV, FC Den Bosch en NAC Breda. Bij PSV vertrok Geerts door interventie van zijn ouders, die zich niet meer konden vereenzelvigen met het omgangsbeleid aldaar ten aanzien van de kinderen. In Breda ontbrak de klik met de coach. “Niet goed genoeg? Ja, uiteindelijk waarschijnlijk wel. Hoewel er altijd wel redenen zijn aan te voeren en soms plausibele.” Dat het aan de instelling van Geerts niet lag, blijkt als hij zijn reisschema opsomt toen hij in Eindhoven studeerde en in Breda voetbalde. Bus, bus, trein, bus, bus, trein en bus alvorens moeder zoonlief oppikte. En dat scenario meerdere keren per week. “Dat waren lange dagen.” Tegenwoordig reist Geerts overigens nog steeds vrijwel dagelijks per trein van en naar Amsterdam, waar hij de opleiding Sportmarketing volgt. Een eitje vergeleken met toen.

Be Sociable, Share!

•