Je kunt tig sheets volschrijven met looplijnen of wat dan ook. Je kunt tactische afspraken maken en intenties uitspreken totdat je een ons weegt. Maar als dat fluitje eenmaal gegaan is, gaat het op de eerste plaats om de individuele prestaties binnen de lijnen. En als het aantal P’s – de zogeheten persoonlijke fouten – de overhand heeft binnen één team, dan gaat het hem in die betreffende wedstrijd niet worden.

Grappig (of schrijnend?) in dat verband waren de foefjes die de coaches van Dongen en UDI’19 bedacht hadden. Voor aanvang verklapte Bas Gösgens dat hij voor Bart van Schijndel, normaliter aanvallende middenvelder, een plaatsje op linksvoor had  ingeruimd. En hoopte zodoende voor verwarring bij Dongen te zorgen als Van Schijndel frequent de weg naar binnen zou opzoeken. Een meesterzet derhalve van de coach van UDI omdat Van Schijndel er al snel twee in had liggen?

Mwoahhh. Vanuit Udens perspectief en dat van de kip en het ei kun je zeggen dat de druk op de bal lonend werkte, maar hoe de Dongense defensie stond te schutteren was werkelijk te bizar. “Ik kan het niet anders omschrijven dan gewoon weggeven. Dat lag meer aan onszelf dan aan de tegenstander”, kan Ron Timmers (foto) ook na een nachtje slaap niet tot een andere conclusie komen. Met de van vakantie teruggekeerde Fatih Kamaci voor de niet fitte Remon Koenen als valse rechterspits hoopte de coach van Dongen zijn collega eveneens te verrassen, maar dat plannetje kon dus al snel de prullenmand in.

Bij Dongen tegen UDI’19 was een minuutje of twintig gespeeld en het stond er echt, daar op dat scorebord: 0 tegen 3! “Terwijl wij niet eens slecht gestart waren, vond ik. Maar ja….”, refereert Timmers aan het prutswerk eerste klas.  Je moet het gezien hebben om het te geloven. De overtreffende trap van klungelig, wat die verdediging daar stond te doen. “En dan kom je als ploeg in de situatie terecht dat de helft de bal liever niet meer heeft. Na die 1-3 net na rust hadden we niettemin nog even hoop, maar vervolgens geef je de vierde goal weer zo makkelijk weg. Daar valt niet tegen te voetballen,nee. Als UDI het goed uitspeelt, hadden ze inderdaad nog meer goals dan die vijf kunnen maken. En daar hadden ze niet eens heel veel moeite voor hoeven doen”, geeft Timmers nog maar eens aan in welke desolate toestand de thuisclub zondag verkeerde.

Verlies pakken

“Nee, ik kan mij niet heugen dat ik dit ooit eerder heb meegemaakt. In drie duels hebben we nu alles wat je normaliter in een half seizoen tegenkomt al voorbij zien komen. Inclusief rode kaarten. Tegen drie tegenstanders die eerlijk gezegd wat verder zijn dan Dongen, laten we dat niet vergeten. Vier uit drie is en blijft daarom acceptabel. Maar goed, geweest is geweest. We moeten dit verlies pakken en er vooral lering uit trekken. Het dieptepunt alvast gehad? Daar ga ik wel vanuit…”

Dit alles overigens zonder afbreuk te doen aan de prestatie van UDI op deze memorabele middag. Stevig en daadkrachtig achterin, koelbloedig aan het front op de momenten dat het moest. Maar met in het achterhoofd de wetenschap dat het meer dan waarschijnlijk is dat zij niet snel meer op deze manier de punten letterlijk in de schoot geworpen krijgen.

Be Sociable, Share!

•