foto John Claessens

“Misschien speelden we in die fase wel ons beste voetbal van dit seizoen”, refereerde Pierre van den Eeden aan de fase waarin Nuenen achterwege liet waar het in wezen om gaat bij het spel. Demonstreerde opponent Schijndel nadien fijntjes. De thuisclub kroop voor rust tweemaal serieus uit de schulp en sloeg eenmaal toe. Om daarna de 1-0 tegen een toen matig Nuenen relatief makkelijk te verdedigen plus zelfs nog uit te bouwen.

Oh ja, zeker. Als die afstandspegel van Richard van Malten in de slotfase anderhalve centimeter meer naar links het aluminium had geraakt, zou het 1-1 zijn geworden. En had Schijndel daar gezien het totale wedstrijdbeeld best vrede mee gehad. Kunnen hebben of misschien wel moeten hebben. Maar daar waren dan die zogenaamde ongeschreven wetten die vaak opgeld doen. Met meneer Murphy loerend om de hoek. Dan gaat het niet meer lukken ook. “Vlak voor die 1-0 flitsten die gedachten al door mijn hoofd. Het zal toch niet….?”, doelde Van den Eeden nog maar eens op die handvol beste mogelijkheden die zijn mannen voordien onbenut lieten.

Sven Blummel

Bij Schijndel was het ze allemaal worst. Zonder vijf reguliere basisspelers met 2-0 van Nuenen winnen: dat staat! Alweer de vierde overwinning op rij voor het team van Mark Schenning. De coach die het in de tweede helft aandurfde – deels uit nood, maar toch – een 16-jarige in te brengen. Sven Blummel, twee turven hoog, feitelijk B-junior en voor de duvel niet bang. Hij was het die Nuenen meteen na de kogel van Van Malten het nekschot toediende. “Dit was niet mijn debuut. Tegen Groene Ster was ik al ingevallen. Nee, ik kan niet zeggen dat ik aanpassingsproblemen heb. Ik doe gewoon lekker mee. Train al een tijd eenmaal per week met de selectie mee en speel op zaterdag in de A1. Na de zomer mag ik definitief aansluiten bij de groep van het eerste. Klopt, ik heb in de opleiding van PSV (zie foto) gevoetbald. Vanaf mijn zevende tot en met de C2. Toen ben ik daar zelf weggegaan. Vond het niet leuk meer.”

Heerlijk onbevangen. Mooi om te zien. Zoals ook het voetbal van Nuenen in die eerste helft. De bal ging redelijk soepel rond en bij balverlies was er meteen druk op de tegenstander. Precies het type spel dat Van den Eeden graag ziet. En de gemiddelde voetballiefhebber. Zwart-wit gesteld: een grote rondo op de helft van de tegenstander. “Maar het is en blijft een sport van de momenten. En wat dat aangaat, gaven we vandaag niet thuis. Blijkbaar tastte die achterstand ons moreel aan, ja. Want na rust begonnen we slecht. Ongeconcentreerd. Lang gewacht met wisselen? Tja, je blijft toch hopen op die gasten en hun momentjes..”

Be Sociable, Share!

•