Sleutelspeler
foto Bert Stottelaar
Vanochtend om 5.00 uur ging het wekkertje af voor Erwin Isbouts. Twee uur later werd de aanvaller van UNA/Brinvast en fitnessinstructeur van beroep alweer op zijn werk verwacht. “Ik heb nauwelijks kunnen slapen, waarschijnlijk de adrenaline.” Tja, wat wil je na zo’n avond? Waarop UNA amateurvoetbalgigant Spakenburg uit de beker wipte en Isbouts zich met twee treffers tot beul ontpopte.
Verrassend volgens Isbouts, maar eigenlijk ook weer niet. “Het geloof vooraf was er. Ondanks zondag, ja. Die wedstrijd tegen Haaglandia hebben we uitgebreid geanalyseerd. Tot de 1-2 voetbalden we helemaal niet verkeerd. De snelle 1-3 daarna heeft ons vervolgens genekt.” Tegen Spakenburg liet de debutant in de Topklasse zien dat die conclusie geen holle retoriek was. Met een kleine tactische aanpassing stond UNA in defensief opzicht als een huis. En de razendsnelle omschakeling – het handelsmerk – deed de rest.
“Sleutelspeler? Ja, misschien mag je dat zo wel stellen”, refereerde Isbouts aan de ingreep van coach Bas Gögens, die zijn rechtervleugelaanvaller iets verder terug liet spelen om de offensieve linkerflank van Spakenburg in te dammen. “Ik maakte daardoor iets meer meters dan gebruikelijk, maar dat gold voor meerdere spelers, hoor. Is ook geen probleem. Organisatorisch hebben wij Spakenburg uit de wedstrijd gespeeld. Voor zover ze dat zelf al niet deden, want jongens als Hans van de Haar en Ricky van den Bergh liepen al vanaf het begin te mekkeren tegen de scheidsrechter.”
Publiekswissel
De ex-profs verwachtten waarschijnlijk een doordeweekse routineklus, maar verkeken zich op de vastberadenheid én kunde van UNA, dat bij een 0-0 stand trouwens ook nog een strafschop (Niek van Boekel) miste. “Ik moet toegeven dat we de scheids niet tegen hadden, wellicht ook door hun constante gezeur”, aldus matchwinner Isbouts. Vlak na zijn fraaie 2-0 uit een vrije schop vanaf een metertje of 25 gunde Gösgens hem een publiekswissel. “En nu Volendam. Te sterk? Dat vraag ik me af. Lastig, maar zeker niet ondoenlijk. Wij kunnen het iedere ploeg uit de Jupiler League moeilijk maken. Okay, het was maar voorbereiding, maar volgens mij hebben wij ook van de huidige koploper FC Eindhoven gewonnen.”
De club waar Isbouts tot vier jaar geleden contractspeler was. “De trainer zag het niet in mij zitten. En dan kun je hoog of laag springen, maar dan houdt het op. Nee, dat betekent niet dat ik de hoop op een profcarrière helemaal uit mijn hoofd heb gezet. De Topklasse is een ideaal podium om jezelf in de kijker te spelen.” En de KNVB-beker ook.
1
2