Twee weekjes niet voetballen, nou en? Toch heeft dat gegeven een grotere impact dan menigeen vermoedt. Neem in dit verband Manuel de Ceuster en zijn team, de hoofdmacht van hoofdklasser Dongen. De aanvoerder merkte de korte periode van inactiviteit toen hij weer op het trainingsveld stond. “Zowel op conditioneel vlak als wat betreft balgevoel. Je moet er dan echt weer even inkomen.” Zijn ploeg miste in twee opeenvolgende duels puur de aanwezigheid van de sturende stofzuiger op de as van het veld. Met de oogst van slechts één van de zes beschikbare punten als bewijs. “Dat is jouw conclusie. Al is het goed om te horen, dat zeker.”

De Ceuster speelt geen spel in de vorm van valse bescheidenheid. Hij vindt echt dat zijn rol niet overtrokken moet worden. Hoewel de Bavelaar onomstreden is, en dat al voor een periode van zes jaar, vergeet hij zijn entree in Dongen nooit meer. “Ik kwam van een vierdeklasser en wilde het hogerop proberen. Meer vanuit de achterliggende gedachte: nooit geschoten is altijd mis. Ik vond toen dat ik mezelf achteraf nooit het verwijt mocht maken, dat ik het niet geprobeerd had. Ik rekende in eerste instantie op een plaatsje in het tweede elftal. Maar ik stond meteen in Dongen 1 en ben er nooit meer uit verdwenen. Als ik fit ben, speel ik. Tot nu toe dan…” Zondag tegen Deurne vast en zeker ook.

Zijn inbreng is met name onontbeerlijk met het oog op de balans in het elftal. Een team dat minstens vijf basisspelers bevat die vooral aan de bal extra kwaliteiten kunnen etaleren. “Je merkt intussen wel dat clubs anticiperen op onze sterke punten. Vooral in thuiswedstrijden hebben we dit seizoen eigenlijk nog niet echt gebracht wat er werkelijk in zit. Op dit niveau worden ook andere dingen verwacht. Een ploeg als Papendrecht groef zich hier in, scoorde ook nog een goaltje en wij beten vervolgens onze tanden erop stuk. Anderzijds zou ik op die manier structureel nooit zo willen voetballen”, bekent De Ceuster, die weliswaar een winnaar is maar bovenal een liefhebber. Zijn verkiezing als klasbak van de week in de rubriek van het Brabants Dagblad, vindt hij oprecht een eer. “Het is altijd goed om te vernemen dat je waardering krijgt van buitenstaanders.” Intern was dat al een vaststaand feit.

Be Sociable, Share!

•