UNA heeft Hunte. Nog wel…
foto Gerald van Zanten
Er kwam het een en ander pardoes uit de lucht vallen bij het duel tussen Blauw Geel’38/Jumbo en UNA/Brinvast. De eerste goal van de koploper bijvoorbeeld en daarna de 1-1 van de thuisclub. En na afloop de uitslagen van de overige wedstrijden in de Hoofdklasse B. Die gunstig waren voor UNA en – hoe kan het anders? – nog meer ellende uitstortten over de verliezende (1-3) gastheer.
De voorlaatste plaats, goed voor een onverbiddelijke enkele reis eerste klasse, behoort momenteel Blauw Geel toe. “Ik hoorde net ook de jongens zeggen dat als we dadelijk tegen andere tegenstanders dezelfde vechtlust kunnen opbrengen, die ommekeer wel moèt komen. Da’s positief en daar houden we ons nu maar even aan vast”, verzuchtte Francois Gesthuizen, de niet te benijden coach van de Veghelaar. Sterkhouders als Alexander Mols en Enis Genc bevolkten zondag de tribune. Mols zat zijn eerste duel (van de vier) schorsing uit. Genc komt dit seizoen hoogstwaarschijnlijk helemaal niet meer in actie. De middenvelder kampt met een ernstig kuitprobleem. Het is te hopen voor Gesthuizen en co dat de voetblessure van Wesley Meeuwsen meevalt. De balvaste spits viel halverwege de tweede helft bij een 1-1 stand uit met een blessure aan de onderkant van een voet. En de eerstkomende opponenten heten Venray, Groene Ster en Dongen…
Bood hetgeen Blauw Geel tegen UNA demonstreerde perspectief? Ehhh, nou vooruit dan: ja. Als telt niet, maar wat als Emiel van der Sanden die perfecte crossbal van Meeuwsen wel goed had aangenomen? In dat geval lonkte een vrije doortocht richting Rick van de Oever. Wat als Steven Barten die afvallende bal in minuut elf vol had geraakt en niet half, lees: heel erg onbedoeld overdreven met de buitenkant? Hoe dan ook, deze inzet viel via de binnenkant van de verre paal als een geschenk van boven tegen het net (0-1). “We waren in het begin wat zoekende, omdat we met drie verdedigers speelden tegen hun twee spitsen. Maar daarna hadden we het voor rust al moeten beslissen”, gaf Jurgen Dirkx aan wat dus niet gebeurde. Sterker, Blauw Geel kwam in de slotseconden nog langszij. Stefan Dekkers kopte hoog opspringend binnen.
Luxepositie
“Bij dat soort momenten moeten we nog iets slimmer worden”, refereerde Dirkx aan het makkelijk weggeven van de hoekschop. Dader Niek van Boekel had dat gezien zijn reactie overigens zelf als eerste al door. “Maar voor de rest mogen we niet klagen. De ploeg straalt degelijkheid uit. Vanuit een goeie organisatie weten we dat onze kansen wel gaan komen”, zei de trainer, die wat dat aangaat in een luxepositie zit door de aanwezigheid van Torino Hunte. Een genot om naar dat ventje te kijken, echt waar. Een stap hogerop lijkt een zekerheidje. “Ja, top. Hij doceert zijn acties steeds beter, hoewel hij dat eigenlijk al uit zichzelf deed toen ik bij UNA begon. En hij werkt ook voor het team, hè. Is niet te beroerd om Niels Vreven met regelmaat te ondersteunen.” Hunte zelf maakt in de slotminuut – nadat hij voordien tweemaal de lat had geraakt – de 1-3, Jelle Schijvenaars knikte via de onderkant van de lat – waarbij de grensrechter had geconstateerd dat de bal over de lijn was – de uiteindelijk beslissende 1-2 binnen.
“Jammer dat we die tweede uit een standaardsituatie tegen kregen. Maar per saldo was UNA gewoon beter. Hoewel ik ons in de tweede helft aardig weerwerk vond bieden. Het stond toen beter, in de eerste helft hadden we inderdaad te weinig grip op het middenveld. En als er eentje te laat komt, komt de rest dat ook vaak. In dat opzicht is het voor dadelijk verstandiger om met vaste koppeltjes te werken. Zodat het voor iedereen duidelijk is.” Gesthuizen toverde er dat gezegd hebbende een glimlach bij, maar echt van harte ging het niet.
1
2