foto Carla Slaats

Het is ondoenlijk om te achterhalen of het uniek is. Maar zeer opmerkelijk is het in ieder geval wel, ook al heeft een deel van de selectie inmiddels rust gekregen. Want het zou zomaar kunnen dat UNA het seizoen 2010-2011 afsluit op zaterdag 18 juni en een dag later start met de voorbereiding op de editie ’11-’12. Rollen zal die bal, tegenwoordig vrijwel altijd. Rinse Wiekema vindt het prima. De spits van UNA lag er lange tijd uit en kan nu in het naseizoen – of misschien beter: vroege voorseizoen – mooi wat ritme opdoen.

‘Ga lekker een partijtje voetballen en geniet ervan’. Die boodschap gaf Bas Gösgens zijn mixteam mee richting JVC Cuijk, in de uiteindelijk met 0-1 gewonnen kwartfinale in de strijd om de landelijke beker. De dag na de wedstrijd ondervond Wiekema (27) logischerwijs wat fysieke last na zijn afwezigheid die ongeveer vijf maanden duurde. Maar genoten had de twee meter lange aanvaller. Al was het alleen maar vanwege het feit dat hij eindelijk weer op dat veld stond. “In januari tegen De Valk was de laatste keer. Ik kampte met een botvergroeiing bij de enkel. Die is operatief verwijderd. Een ingreep van een halfuurtje, maar de nasleep was lang. Te lang, bleek nadat ik tenslotte de juiste nabehandeling kreeg.”

Getraind wordt er momenteel niet bij UNA. De beleving in de aanloop naar het halve finaleduel met Harkemase Boys is niet bijster groot, maar volgens Wiekema willen de spelers die zaterdag (14.30) op het veld staan toch gewoon winnen. “Dat wil iedere voetballer, en ik helemaal. En stiekem zou het toch wel heel mooi zijn om straks eventueel dat Super Cup duel met IJsselmeervogels te spelen.”

In dubbel opzicht een opvallende verschijning, die Wiekema. Vanwege zijn enorme gestalte, maar ook gezien de kwaliteiten die hij daar desondanks aan koppelt. Want van zijn kaliber – kopsterk, snel, balvaardig én trefzeker – lopen er niet heel veel rond. “Ooit werd ik uitgenodigd voor een selectiewedstrijd bij PSV. Moest ik linksback spelen! Nee, totdat ik vier seizoenen geleden naar UNA overstapte, heb ik redelijk anoniem bij SBC gevoetbald. Met alle plezier, hoor. UNA en SBC zijn vergelijkbaar qua huiselijkheid.” Die relatieve ongedwongenheid mag, nee moet in zijn optiek altijd blijven bij UNA. Ook straks in de Topklasse. “Sportief kijk ik er echt naar uit. Die reizen naar onbekende, maar vooral grote clubs, lijken me geweldig. En voetballend hoeft bij ons niet zoveel te veranderen. Onze kracht ligt immers in de omschakeling.”

Be Sociable, Share!

•